Uçan hayallerimin Salih'i

Önümdeki Tek Engel

Salihin telefonu caldi, telefonu buyuk bi heyecanla acti ve "canim" diye konusmaya basladi. Arkadasidir diye dusundum, aklima kotu bir sey gelmiyordu. Telefonu kapattiktan sonra Gizem diye birinin gelecegini soyledi. Daha once hic duymamistim, o kim diye sordum. Duydugum seye inanmak istemedim. Kiz arkadasi oldugunu soyledi birisi. Kimin soyledigini bile farkedememistim, yikildim. Onu bu kadar yakindan takip ediyordum ve haberim yoktu bundan. "Öyle mi ? Haberim yoktu" diyip yalanci bi gulumsemeyle cevap verdim. Sevgi durumu anlamisti, beni yanina cekti. Konusmaya basladik. "Uzulme sakin, uzulursen dayanamam ben. Kiyamam sana. Benim icin ne kadar degerli oldugunu biliyorsun. Eger uzulursen cok kotu olur. Elin kizi icin uzulmene izin veremem" "ama o elin kizi Salihin sevgilisi, hani benden baskasinin sevmesini istemedigim cocuk. Ben onu paylasmak istemiyorum. Ayrica sevgilisi oldugundan nasil haberim olmaz ya. Bilseydim boyle biseye hayatta kalkismazdim." Sevgi tam bisey soylemek icin agzini acmisti ki, soyleyecek hic bir sey bulamadi. Zaten Gizemde gelmisti. Kiz gercekten guzeldi. Bu kiz dururken benim olacagini dusunmem bile sacmaydi. Kizi bende optum. Sanirim beni sevmisti. Ama ben beni sevmesini istemiyordum. Cunku bende onu sevmiyordum. Denize girmek icin hazirlandilar. Salih kizin kremini surdu, kiskancliktan basim donmeye baslamisti. Denize giriyorlardi, benide cagirdilar ama basimin agridigini ve sonra gelecegimi soyledim. Onlar gitti. Ben oturup sadece aptalligimi dusunebildim.

-Sevgi-
Denize girdik ama hic kimse eglenmiyordu. Hepimiz Salihle Gizemin byyuk askini (!) izliyorduk. Ben bile kiskanmaya baslamistim, kiz cok yapmacikti. Ama guzeldi de. Hava yavas yavas kararmaha baslamisti. Gizem gitti, plajda da kimse kalmamisti zaten. Bizde ciktik denizden. Hepimiz ay isiginda deniz kenarinda oturuyorduk. Berfin Gizem geldiginden beri tek bir soz etmemisti.

-Berfin-
Salih yanima gelip biraz yuruyelimmi diye sordu. Olur dedim. Kalkip yurumeye basladik. Biraz sessizlik oldu. "Herseyin farkindayim" dedi. "Neyin farkindasin" dedim. "Sarilip birakmamanin, bana dalip gitmenin, ayaginin acisinin neden gectigini, basinin neden agridigini, neden hic konusmadiginin, herseyin sebebini biliyorum. " "oyle mi ? Neymis peki ?" "Beni deli gibi kiskandin iste. Sen beni cok seviyorsun kabul et bunu" "Evet seni cok seviyorum. Herseyden cok" "Kiskandigini da kabul et" sustum.cunku kiskandigimi bilmesini istemiyordum. Icimden onun icin herseyi yapabilicegimi, ona benden baskasinin asik olmasini isgemedigimi, canimi vericek kadar cok sevdigimi soylemek geldi. Elbette yapamadim. "Nedenkonusmuyorsun" dedi. "Konusucak hic bisey yok ki" "Ben cok sey goruyorum" dediben yine sustum "bak aci cektigini biliyorum. Beni cok seviyors-" sozunu kestim ve "bu ne ozguven boyle? Sen kendini ne saniyorsun ? Sen kimsin ki ben senin icin uzulecegim?" Dedim. Bu sefer o sustu. Zaten geri donmustuk. Herkes yorucu bi gun gecirmisti. Toparlandik, herkes evine, bizde otele donduk. Telefonumun sarji bittigi icin babamlar bana ulasamamis, ama suc onlarin, sevgiyi arayabilirlerdi. Tabiki yine kendileri hakliymis gibi cezalandirildik. 2 gun disari cikmak yok falan filan. Zaten cektigim aci yeterdi bana, karsi cikmadan kabul etmekten baska carem kalmamisti.