Yeni Üye - Bangtan

Nasıl Bir Yoldayım??

-Beni o gün neden kurtardın?

V durdu ve bana doğru yürümeye başladı. Koladan bir yurdum aldı ve:

-Pişman mısın?

Gözlerim dolmuştu. Başımı eğdim ve:

-Halimden belli olmuyor mu?

-Öyle mi?

dedi ve elindeki kolayı duvara fırlatarak kolumdan sıkıca tuttu. 

-GİDİYORUZ!!!

Mutfaktan çıktığımızda bizi o halde gören Youngmin koşarak yanımıza geldi ve V'yi itti. Bana sarılarak:

-Lexi... İyi misin? Noldu?

Youngmin'i bu halde gören V daha çok sinirlendi ve kendini tutumayıp Youngmin'in suratına yumruk attı. Youngmin yere düştüğünde V kolumdan tutarak:

-GİDİYORUZ YOUNGMİN. PEŞİMİZDEN GELMEYİ DENEME.!!

diyerek hızlıca yurttan çıktık. Kolumu o kadar sıkıyordu ki artık dayanamıyordum. 

Beni o günkü köprüye götürdü ve kolumu bıraktı. Elimle acıyan yeri ovmaya başladım. V bağırarak:

-MADEM PİŞMANSIN HADİ ATLA.... SENİ TUTAN YOK!!!

dedi ve itti.

-Bunu bana neden yapıyorsun? 

diyerek ağlamaya başladım. V sesini alçaltarak:

- Ölmek istiyordun ve bende sana yardım ediyorum.

V'nin gözlerine çok içten bir şekilde sanki son kez bakıyormuşum gibi baktım ve hiç birşey demeden arkamı döndünerek köprünün kenarına gittim. Bİrkaç dakika bekledikten sonra tekrar V'ye döndüm ve 

-Hoşçakal

dedikten sonra atlamak için iyice köprünün kenarına gittim. Gözlerimi sımsıkı kapattım ve içimden 'sanırım yolun sonu'  dedim. Atlamak üzereyken biri kolumdan tuttu ve beni kendine çekerek dudaklarıma küçücük bir öpücük kondurdu. Alnını alnıma koyarak:

-Bunu yapmana izin veremem. Sendiz bir dünyada olmak istemiyorum. 

dedi ve tekrar dudaklarıma yapıştı. Bu sefer bırakmıyordu. Kalbim acımaya başlamış ve gözyaşlarım durmuştu. Arklıma Youngmin'le öpüştüğüm o an geldi ve V'yi iterek:

-BEN YOUNGMİN'LE ÇIKIYORUM V. BENDEN UZAK DUR. 

-Benim yüzümden çıkıyorsun . Biliyorum.

-Sen hiçbir şey bilmiyorsun.

dedim ve yurda doğru yürümeye başladım. V arkamdan bağırarak:

-Youngmin'i iyi koru!

Dedi. Durdum ve:

-ONA BİRŞEY YAPMA!!

-O zaman onu bırak. Benim ol.

-İstemiyorum!

-İstiyorsun!

-İstemiyorum!

-İstiyorsun!

-İSTEMY...

-SENİ SEVİYORUM!

V'nin bunu söylemesi üzerine hiç birşey diyemedim. 

o sırada koşarak yanımıza Jimin geldi:

-Yaah! Ne yapıyorsunuz burda.!! V kendine sahip çık! O'nun sevgili var!

-Benim yüzümden sevgililer.

-Sonuçta sevgililer! 

dedi ve bana dönerek:

-Lexi sen git.

dedi.

Koşmaya başladım. bu halde yurda gidemezdim. 

''OFFF: NASIL BİR YOLDAYIM. NEDEN BAŞIMA BUNLAR GELİYOR''

diyerek ağlamaya başladım.

Bİrsüre sonra kendi evime doğru yol aldım.

**************

-Anne!!!

dedim annemin boynuna sarıldım.

-LExi. Noldu? ağlama.

diyerek gözlerimdeki yaşları sildi...
-----bolum sonu---