Life begins where fear ends/ Yandere sanzu x okuyucu

Çete

Oy verirseniz sevinirim.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Arkadaki ses ile birlikte abinde sende o tarafa döndünüz.

Abin sinirle seni kenara itip adamın yanına gitmeye başladı. O an abine bir şey olmasından çok korkuyordun, bu yüzden sende abinin yanına koştun.

Titreyen sesinle konuştun.

"Yapma abi bekle."

Abin adamın yanına geldiği gibi yakasına yapıştı.

"BENİM KARDEŞİMİ NASIL KİRLETİRSİN LAN OROSPU ÇOCUĞU!"
(Yuma)

Sanzu piç gibi sırıtıyordu. Bu senin de abininde sinirlerini bozmuştu, abinin adama yumruğu geçirmesiyle titreyen ellerin ağzına gitti.

"A-abi."

Adam yere serilmişti. Kıkırdayarak yerinden kalktı sanzu.

"Abinin eli ağırmış akira."
(Sanzu)
(Ne sandın y)

"KARDEŞİMİN İSMİNİ AĞZINA BİLE ALMA PİSLİK HERİF!"
(Yuma)

Abin tam sanzuya vurucakken sanzu hızlıca abine yumruk atmıştı.

"YAPMA HARU LÜTFEN NE İSTERSEN ONU YAPICAM BIRAK ABİMİ LÜTFEN.."
(Akira)

Sanzu yerde ağzından kan gelen abine bakıyordu, üstüne kan sıçramış olan sanzu. Abine bakarak sırıtıyordu.
(Artık nasıl yumruk attıysa adama)

Sen titreyen vücudun ile yere çökmüştün. Sanzu abinin yanından uzaklaşıp yanına gelmişti. Sen kafan eğik bir biçimde gözlerin sonuna kadar açılmış yere bakıyordun. Sanzu da sen gibi eğilip kafanı okşadı.

"Bu sikiklerle aynı yerde kalmaya devam mı ediceksin güzelim? Baksana, ben olmasam belki abin sana şuan tokat atmıştı. Böyle bir abiyi mi seviyorsun sen? Onlar seni hak etmiyor bebeğim. Birlikte yaşayalım. Ben sana o gün yanlışlıka vurdum, özür de diledim zaten. Benden korkmana gerek yok birtanem."
(Sanzu)

Adam gülümseyip sana bakıyordu. Sen ise kafanı kaldırıp ağlamaya başladın, ne yaptğını bilmeyerek adama sarıldın. O da karşılık vermişti.

"Bırak beni haru,
Lütfen gitmeme izin ver."

Sona doğru söylediğin cümleyi kısık bir şekilde söylemiştin. sanzuya sarılıyordun, adam seni kucağına alıp kalçandan sıkıca tutmuştu. Evin yanındaki siyah bir arabaya götürmüştü seni. Bir eliyle iki adama talimat verip kapıyı açmalarını söyledi. Kapı otomatik olarak açıldıktan sonra içeri girip koltuğa oturdu. Hâlâ kucağından inmemiştin. O da bu durumdan memnundu zaten, kollarını adamdan çekip ona bakmaya başlamıştın. Gözlerin ağlamaktan hafif kızarmıştı. Kurumuş dudağını ıslatarak konuştun.

"Nereye gidiyoruz şimdi?"

Adam yüzünü inceliyerek cevap verdi.

"Evimize."
(Sanzu)

Evimize mi? Nasıl yani?

"Evimiz mi?"

"Evet, büyük bir ev. Eğer patron izin verirse senide bonten'e alırız. Evlenincede başka bir eve geçeriz."

Adam her şeyi düşünmüş gibi sana bakıyordı. Ne evlenmesinden bahsediyordu bu? Tamamen sana takıntılı olmuştu.

Karşı koltukta oturan iki bir birine benzer adamlara baktın. İkisininde mor siyah karışımı
Saçları vardı. Birisinin uzun, diğerinin ki kısaydı.

Sanzuya dönerek sordun.

"Bunlar kim?"

"Onlar haitani kardeşler, Ya da yavşak kardeşler diyebiliriz."
(Sanzu)
(Yavşak kardeşler KQOSÖWPDŞEĞFEŞĞFSŞ)