Life begins where fear ends/ Yandere sanzu x okuyucu

Uçurum

Oy verirseniz sevinirim.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Aradan 3 gün geçmişti, bu ortama çoktan alışmıştın. Ama kardeşlerini düşünmeden edemiyordun.

"Acaba abim şuan ne yapıyordur."

"İlahi bakış açısı."

"Akemi, hiç bir şey yemiyorsun. Bak polislerin yanınada gittik. Hadi lütfen bir şeyler ye artık.
(Yuma)

Akemi senin kaçırılmanın ardından hasta olmuştu. İlk defa depresyona giriyordu. Odasından bile çıkmıyordu.

"İstemiyorum."
(Akemi)

"Ama yemezsen ablan olduğu yerde rahat edemez."

"Yaşadığı ne malum? Bir şey bilmeden konuşuyorsun. İşin beni rahatlatmaksa hiç bir işe yaramıyor. Odamdan çıkar mısın artık abi."
(Akemi)

Yuma bir şey demeden odadan çıkmıştı. Akemi ise pencereden dışarı izliyordu. Hava bulutluydu.

"Bu havaları çok seversin sen abla."
(Akemi)

Kız dayanamıyarak ağlamaya başladı.

"Neden bizi bıraktın abla? Geri dön lütfen. Seni çok özlüyorum abla."
(Akemi)

Yuma kapıdan onu dinliyordu. Yavaşca yağan yağmur ve şimşek sesleri evde duyuluyordu. Yuma yorgundu, sana çok bağlıydı. Bacaklarının bile dayanacak bir gücü yoktu. Ruhsal çöküntü onun bacaklarının da çökmesine neden oldu.

"Geri dön aki."
(Yuma)

Yuma sessizce ve gözünden yaş gelerek söylüyordu bunları. Akira onların kalbinin bir parçasıydı. Bu yüzden ruhsal olarak çökmeleri normaldi.

"İlahi bakış açısı"

Yerde oturmuş ran ile birlikte büyük ekrandan oyun oynuyordunuz.

Kazanmanın ardından sevinerek bağırdın.

"İŞTE BU! 4. KEZ SENİ YENDİM RAN!"

Adam kızmışcasına sana bakıyordu.

"Tekrar oynayalım. Elim kaymıştı biraz o yüzden oynayamadım."
(Ran)
(İnanmayan bottur.)

"Tabi canım kesin öyle olmuştur. Her neyse yoruldum ben, kokomun yanına gidip para koklıycam biraz."

Ranin yanından kalkıp salondaki masada para sayan kokonun yanına oturdun.

"Nasıl gidiyor sayma işleri?"

"Fena değil. Sana oda hazırladığımızdan dolayı biraz para gitti ama olsun, senin için değer."
(Koko)

"Gözün doysun koko. Baksana para eline yetmiyor ne gitmesinden bahsediyorsun."
(Kakucho)

Kakucho elinde kitapla odasından çıkmış yanımızdaki koltuğa ileriyordu.

Sanzu da Kakucho'nun arkasından geliyordu. İlk defa böyle görüyordun sanzuyu. Üstünde pembe pijamalar ve dağınık olan saçına bakıp gülümsedin.