Just a couple (Dutch)

Gina #7

Toen Liz weg was ben ik naar mijn kamer gegaan. Heb mezelf op bed gelegt en me opgerolt tot een balletje. Ik mis nu echt de warmte van Brent. Zijn grote sterke armen om me heen. Zijn lichaam tegen de mijne, alsof ze bij elkaar hoorde. Zal ik hem bellen? Als ik dat doe dan denkt hij vast dat ik hem vergeef. Waarom zou ik dat niet doen? Hem vergeven. Het was ook wel gemeen van me, om alles op facebook te gooien, maar het doet pijn. Ik hoef Liz ook niet meer te zien. Ik bel hem gewoon. 

''Hi, It's Brent. You know what to do. Perhaps I call back... *Pieeep* ''Hey Brent, It's Gina. I was wondering if you would like to come over. Well, uhmm.. Talk to you later. Bye.''

Een half uur later ging de deurbel. Er verscheen een kleine glimlach op mn gezicht. Zou hij dan toch hier heen zijn gekomen? Nieuwsgierig liep ik de trap af. Ik opende de deur. En ja... Daar stond Brent. Hij had een enorme bos rozen meegenomen. (Een iets kleiner formaat dan die rozen die je op instagram wel eens voorbij ziet komen :P ) ''Ik was zo blij toen je belde. Ik weet dat dit het niet goed kan maken. Maar ik hoop dat dit het een beetje doet. Gina, ik hou zo verschrikkelijk veel van jou, en astublieft laat het me goed maken, zeg jij maar hoe! Ik doe alles!''         
Ik trok Brent naar me toe en gaf hem een knuffel. ''Het komt wel goed, de pijn is nog niet over,  we komen er wel.'' Zei ik. 
Ik zette de rozen in een vaas en duwde Brent een mok met ice tea in zijn hand. ''Zullen we even gaan zitten?'' Stelde ik voor. ''Voor je iets zegt Gina, ik wil echt dat je weet dat het me spijt, dat ik dit nooit meer laat gebeuren als je me nog een kans geeft tenminste.'' Hij keek me aan, met die mooie ogen van hem. Het was heel moeilijk om niet toe te geven, hoe graag ik dat wilde. Maar eerst wilde ik een paar antwoorden. ''Ik wil eerst wat antwoorden en daarna denk ik erover na, okey?''  Brent knikte. ''Liz was hier, een uur voordat ik jou belde. Ze vertelde me dat ze al sinds de brugklas ze een crush op je had. Wist jij dat?'' ''Ja dat wist ik. Voordat ik hier naartoe kwam, was ze bij mij. Er is niks gebeurt. Ik ben heel erg boos op haar geworden. Alles wat ze deed was huilen en alle schuld op mij schuiven. En ze vertelde me inderdaad dat ze een crush op me had.'' Ik knikte. ''Wilde je vreemd gaan? Wilde je seks hebben met iemand anders? Wat dacht je toen je dat deed?'' Ik hoorde Brent zuchten. ''Zoals ik al vaker heb gezegd Gina, ik was moe en dronken, ik dacht er niet bij wat ik deed. En natuurlijk wilde ik niet vreemd gaan.  Jij bent de enigste die ik wil Gina. Echt waar. Toen ik seks had met Liz dacht ik niet aan veel dingen. Ik lag half te slapen. En de volgende ochtend wist ik pas wat ik had gedaan, ik had meteen spijt.'' ''God damn it.'' Ik kan niet eens boos op hem blijven. Ik merkte dat hij het meende en dat hij heel erg veel spijt heeft. Ik stond op en ging op zijn schoot zitten. ''Beloof me Brent, dat je dit je me dit nooit maar dan ook echt nooit aan doet. Anders zijn wij twee echt done. I don't do second chances, okay.'' En toen zoende ik hem. Hij knuffelde me, heel stevig. Nu is het toch nog goed gekomen. Ik trok me een beetje terug. ''Het spijt mij ook... Van dat Facebook bericht en mijn nummer wissen en de andere dingetjes die ik heb gedaan. Ik was gewoon ongelooflijk kwaad op je.'' Ik sloeg mijn ogen neer. Brent liftte met zijn hand mijn kin op en kuste me nog een keer. ''Het is al goed prinsesje van me. Ik ben blij dat we weer okey zijn.'' Hij wreef een pluk haren uit mijn gezicht. ''Kom.'' Zei ik. Ik pakte zijn hand en trok hem mee naar boven. ''Ik ga je inmaken.'' Brent begon te lachen. ''Niet als ik jou eerder inmaak!''
Samen holde we de trap op en pakte snel een controller. Ik versloeg zijn team vijf keer in black ops en hij versloeg het mijne acht keer. ''Hah, ik heb ik toch ingemaakt hé schatje.'' Ik gaf hem een stomp tegen zijn bovenarm. ''Gaan we nu boos doen? Want daar heb ik een hele goede oplossing voor.'' Ik moest lachen. Hij duwde me op en nam me in de houdgreep, deed mijn shirt omhoog en maakt een scheetgeluid op mijn buik.  Ik kon met moeite een schaterlach inhouden. Ik sloeg op zijn kont. ''Heyyy, daar mag je niet aan komen. Dat is niet van jou.'' Samen lachte we. ''Jawel hoor, nu is t wel weer van mij. En dit ook.'' Ik trok zijn shirt omhoog en gaf hem een kusje op zijn buik. Inmiddels was het al een uur of tien 's avonds. Hij tilde me op. ''Jij bent helemaal van mij prinses.'' Voorzichtig legde hij me op bed neer en begon me kusjes te geven. Ik kreeg overal kippenvel toen hij mijn nek kuste. Ik voelde hem lachen. Hoppa, mijn shirt was uit. ''Dit is van mij.'' Zei hij nadat hij mijn lippen had gekust. ''En dit.'' Nadat hij naar mijn nek ging. ''En dit.'' Toen hij in de buurt van mijn borsten kwam. ''Dit ook.'' Toen hij me op mijn buik kuste. Langzaam maakte hij mijn knoop los en deed mijn broek uit. ''Dit is ook helemaal van mij.'' En hij gaf een kus op de rand van mijn onderbroek. Hij opende mijn benen een beetje. En gaf een kusje op de binnenkant van mijn bovenbeen. En ging toen langzaam naar beneden en gaf daar ook overal kusjes. Toen hij weer omhoog kwam trok ik ook zijn shirt uit. We kusten nog voor een tijdje, totdat hij me overal begon aan te raken. ''Kom.'' Zei ik. Weer pakte ik zijn hand en leidde hem naar de badkamer. Ik ging op mijn knieën en deed zijn broek langzaam uit, en daarna zijn onderbroek en zijn sokken. Ik kwam omhoog en zette de douche aan. Brent kwam achter me staan en deed mijn bh uit. Hij draaide me om en deed ook voorzichtig mijn slipje en sokken uit. Een voor een stapte we de douche in. We douchte voor een half uur tot een uur. We droogde ons af. Hij zoende me weer. Waarom moet hij ook zo vreselijk sexy zijn. En al helemaal als hij naakt is. Hij tilde me op en ik klemde mijn benen om hem heen. Zo droeg hij me naar mijn kamer. Daar kropen we in bed en zoende verder. We begonnen te vrijen. Zo zijn had ik het nog nooit gevonden. En ik had er nog nooit eerder zo veel zin in gehad als nu. Na een tijdje vielen we in slaap. 
..........Naakt, samen, in mijn bed en weer helemaal back together. Niemand die ons nu nog breekt.......