Uwagi szkolne z hetalii bo nie mam co robić

Pilne

Część z was zapewne zna mnie osobiście lub czytała kilka z moich książek, a inni trafili po prostu na tą listę uwag szkolnych z hetalii, nie jest to ważne. Ludzie wołają na mnie Maple. Ta książka jest praktycznie zawieszona, nie udzielam się już tak dużo w tym fandomie, a co z tym idzie nie piszę uwag z tego uniwersum.
A więc dlaczego tak nagle coś tutaj wstawiam ?
Uznałam, że jeśli chcę dotrzeć do członków tego fandomu to powinnam napisać to tutaj. Zachęcam a nawet błagam o przeczytanie tego co zaraz napiszę.

Dzisiaj nad ranem, wojsko rosyjskie wkroczyło do Ukrainy. Jestem przekonana że o tym słyszeliście, czy to w wiadomościach, w szkole czy na ulicy i jesteście w miarę obeznani z obecną sytuacją.
Zaklinam was!
Nie wykorzystujcie konfliktu zbrojnego do pisania fanfików/headconów czy innych tego typu rzeczy!
Nie chodzi mi tutaj tylko o shipy.
Chodzi o szacunek do Ukraińców.
Wybuchła tam wojna. Wyobraźcie sobie że wcale nie tak daleko od naszego kraju żyje osoba w waszym wieku. Tak jak wy, lubi oglądać seriale wieczorami, rysuje na marginesach zeszytów podczas nudnych zajęć w szkole, wiedzie życie które jest praktycznie takie samo jak wasze. Aż nagle dowiaduje się, że jej państwo zostało zaatakowane. Może obudził ją huk. Może została w domu, ponieważ szkoły zostały zamknięte, a może podczas zajęć szkolnych usłyszała okropny dźwięk syreny, oznaczający zagrożenie, jakim jest atak bombowy. Wprowadzono stan wojenny. Ojciec waszego rówieśnika może zostać powołany do wojska, a wszyscy wiemy że nie zawsze żołnierz wraca z wojny. Za oknem widzi wybuch, a może nawet czołgi. Trwa cyberatak, nie działają strony np. banków. Jest pełno informacji o rannych, oraz ofiarach śmiertelnych (w tym osób niepełnoletnich).
Wojna to zamiana życia tysięcy osób w strach i cierpienie. Świat przekręca się o 360°. Stan wojenny działa na innych zasadach niż pokój, ludzie, a zwłaszcza ci młodzi, będą musieli przystosować się do nowych zasad lub będą próbowali opuścić swoją ukochaną ojczyznę - Ukrainę.
Brzmi trochę znajomo, prawda ?
Zapewne słyszeliście kiedyś opowieści waszych pradziadków/dziadków o ich wspomnieniach z czasów wojny i okupacji, czy przynajmniej stanu wojennego. Nie były to wspaniałe czasy.
Mieszkańcy II RP tak samo jak Ukraińcy, bali się, ale byli gotowi walczyć za ojczyznę.
Nie mówcie czegoś w stylu "Teraz kolej Ukrainy aby uratować Europę" czy "Ukraińcy tylko zabierają nam miejsca pracy, w sumie dobrze że teraz mają zajęcie u siebie" (osobiście słyszałam tego typu kwestie już masę razy).
Czy gdybyście żyli w Polsce w 1939 i usłyszeli tego typu słowa z ust Francuzów czy Anglików, nie bylibyście źli ?
Czy traktowanie Ukraińców jako podludzi którym nie warto pomóc, ba, nawet o nich nie myśleć, jest poprawnym zachowaniem ?
Czy mówienie że "no, tak musi być i tyle, to nie nasz problem" nie podchodzi pod szowinizm ?
Zastanówcie się, co czują teraz wasi rówieśnicy z Ukrainy i czy na pewno nie jest to również nasz problem ?
Czy nasze państwo jest w 100% bezpieczne ?
Czy wtedy to też nie będzie was interesować ?

Jeśli macie taką możliwość zachęcam do wsparcia finansowo organizacji wspomagających Ukrainę, nie tylko tych które zaopatrują wojsko, ale również tych które pomogą poszkodowanym cywilom. Jest ich naprawdę dużo, a jestem przekonana że pomożecie w ten sposób nie jednemu bliźniemu.

Ponownie proszę was o nie wykorzystywanie tej poważnej sytuacji do pisania fanfiction etc.
Udowodnijcie że macie w sobie humanitarność i respekt wobec ludzi gotowych zginąć za swoją ojczyznę, tak jak robili to nasi przodkowie.

Dziękuję za przeczytanie.
Pamietajcie aby zachować spokój i upewniać się że źródła z których bierzecie informacje odnośnie tego konfliktu są legitne.

- Maple

Przepraszam za ewentalne błędy ortograficzne, jeśli jakieś zauważycie poprawcie mnie, proszę, w komentarzach.