Bir Adamın Gözyaşları

Nasıl başladı?

Sıradan bir gün, yine otobüsümü bekliyorum. Tıklım tıklım her zamanki gibi otobüs. Bir de üstüne arıza yapıyor. İndiriyorlar hepimizi, bir sonraki durağa yürüyor, Başka bir otobüse biniyorum. Sağ salim varacağım diyorum tam, ayağım takılıyor. Yolda boylu boyunca düşüyorum. Dirseğimi tutuyorum, acıyor. Sonra bir el uzanıyor, öyle güzel bakıyor ki bana. Tutuyorum, bırakmak gelmiyor hiç içimden. Bilmiyor, bilemiyorum o sabah yaşananlarının o kadının hayatıma getireceklerinin yanında bir hiç kalacağını, Öldürmeyen ama süründüren bir acıyla her sabah uyanacağımı, kalbimi sökmek isteyeceğimi. Tutuyorum o eli, önce bana cenneti gösteriyor, ayaklarım yerden kesiliyor. Sonra arafa varıyoruz. Ben hala cennetin sarhoşluğundayım. Kendime geldiğimde ise her yer yanıyor. Müdavimi oluyorum cehenneminin. Bu yazdıklarım, tüm yazacaklarım o cehennemde geçirdiğim günleri anlatacak. Denediğim çıkış yollarını, umutsuzluklarımı, acımın ve aşkımın büyüklüğünü. Bu o gülen suratlarla dolu aşk hikayelerinin aksine, buruk ve gerçek bir ayrılık öyküsü.