အပိုင်း(၇)

296 16 0
                                    

Zawgyi

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ဧည့္ခန္းထဲမွာတင္ႏြယ္ေဖ်ာ္ေပးထားတဲ့ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔လြမ္းမဲ့မီးအိမ္ကေကာင္းေကာင္းကိုစာျပေပးေနတယ္။ေကာင္းေကာင္းကဥာဏ္ေကာင္းတာေၾကာင့္လြမ္းမဲ့မီးအိမ္သိပ္မပင္ပန္းရေပ။မာနခက္ထန္ကေတာ့မနက္ေစာေစာဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကမွန္းမသိထြက္သြားတာေတာ့ၾကာၿပီ။

"Boss Bossလိုခ်င္တဲ့အက်ႌေတြပါ"

ဂ်ဴးၾကာျဖဴတစ္ေယာက္တစ္မနက္လံုးအလုပ္ရႈပ္ေနတယ္။ဘာထေဖာက္မွန္းမသိတဲ့မာနခက္ထန္တစ္ေယာက္သူမကိုshopping mallဆီသြားခိုင္းၿပီးဝယ္ရမယ့္အက်ႌပံုစံနဲ႔ဆိုဒ္ပါေျပာလိုက္ၿပီးဝယ္ခိုင္းတယ္။ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ဘာလုပ္ဖို႔ဒီေလာက္အက်ႌေတြအမ်ားႀကီးလိုတာလဲ။မိန္းမတင္ေတာင္းမလို႔လား။မာနခက္ထန္အိတ္တစ္ခုခ်င္းစီကိုဖြင့္ၾကည့္ၿပီးအက်ႌတစ္ထည္ခ်င္းစီကိုအေသးစိတ္စစ္ၾကည့္တယ္။

"ေကာင္းၿပီ ဒါေတြအကုန္လံုးငါ့အိမ္ပို႔လိုက္"

အကုန္လံုးကေစ်းႀကီးတဲ့Brandကေနထုတ္တဲ့အက်ႌအမ်ိဳးအစားေတြခ်ည္းပဲ။ဘယ္သူ႔ကိုဆင္မွာမလို႔ဒီေလာက္ေတာင္အမ်ားႀကီးဝယ္ထားတာလဲ။ဒါေပမယ့္လည္းBossကိုျပန္ၿပီးေမးခြန္းထုတ္ရဲတဲ့အထိဂ်ဴးၾကာျဖဴသတၱိမရွိေသးတာေၾကာင့္ေျပာတဲ့အတိုင္းသာလုပ္ေပးရေတာ့တယ္။

"အန္းရမယ့္လူေတြ႕ေနတာလား"

မာနခက္ထန္ၾကားလိုက္ရတဲ့ခပ္ေညႇာင္ေညႇာင္ေယာက်ာ္းေလးအသံေၾကာင့္ေခါင္းေမာ့ၾကည့္မိတယ္။

"ဘယ္တုန္းကေရာက္ေနတာလဲVictor"

မာနခက္ထန္အရင္ရက္ကBarမွာသြားရွာခဲ့တဲ့လူကဒီလူေပါ့။Victorလို႔ေခၚတဲ့တရုတ္ဗမာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္။သူနဲ႔တြဲဖက္စီးပြားေရးသမား။အသက္ကေတာ့သိပ္မကြာေပမယ့္လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိတာေၾကာင့္မာနခက္ထန္ရဲ႕တြဲဖက္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ျမန္မာနာမည္ကေတာ့ရင္ခြင္သစ္တဲ့ေလ။

"မင္းအန္းေနတဲ့အခ်ိန္ကတည္းကပဲ ကဲေျပာပါဦး အန္းရမယ့္လူရွိေနတာလား"

ရင္ခြင္သစ္ကမာနခက္ထန္နဲ႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မွာဝင္ထိုင္လိုက္ရင္းေမးလိုက္တယ္။

လွမ်းမဲ့မီးအိမ်(Just a wedding Daddy) (Complete)Where stories live. Discover now