အပိုင်း(၂၂)

274 11 0
                                    

Zawgyi

မာနခက္ထန္လြမ္းမဲ့မီးအိမ္ကိုသူ႔အခန္းထဲဆြဲေခၚသြားတယ္။

"ဘယ္ထိၾကားသြားလဲ"

စိတ္ရႈပ္ေနပံုရတဲ့မာနခက္ထန္ကိုၾကည့္ရင္းလြမ္းမဲ့မီးအိမ္ေကာ္ဖီကိုစားပြဲေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္။

"ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမၾကားလိုက္ဘူးလို႔ေျပာရင္ဦးယံုမွာလား"

"ေသခ်ာေပါက္မယံုဘူးေပါ့"

အဲ့တာမ်ား။လြမ္းမဲ့မီးအိမ္မခ်ိဳမခ်ဥ္ၿပံဳးလိုက္တယ္။

"စိတ္မပူပါနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ဘယ္သူ႔က္ုမွမေျပာပါဘူး"

ရုတ္ရက္အိမ္ေရွ႕ကေနကားကိုအရွိန္နဲ႔ေမာင္းသြားတဲ့အသံၾကားတာေၾကာင့္လြမ္းမဲ့မီးအိမ္ျပတင္းေပါက္ကေနလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။အယ္။တည္တံ့မာန္ရဲ႕ကားပဲ။ဒီလိုအရွိန္မ်ိဳးနဲ႔ေသေလာက္ေအာင္ေမာင္းသြားတဲ့အထိေဒါသထြက္သြားတယ္ေပါ့ေလ။လြမ္းမဲ့မီးအိမ္မာနခက္ထန္ကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။

"ဦးမတားေတာ့ဘူးလား"

"သူမေသပါဘူး"

ေသြးေအးလြန္းတဲ့လူႀကီးပဲ။မာနခက္ထန္ကဘာမွဆက္မေျပာလာေတာ့တာေၾကာင့္လြမ္းမဲ့မီးအိမ္လည္းၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနလိုက္ေတာ့တယ္။တည္တံ့မာန္ကားကိုအရွိန္တင္ၿပီးေဆးရံုကိုေရာက္ခ်လာတယ္။ဒီေန႔ေဆးရံုဆင္းဖို႔လုပ္ထားတဲ့ရင္ခြင္သစ္ကသူ႔အဝတ္ေတြသူအိတ္ထဲထည့္ေနတုန္းရုတ္တရက္တံခါးကိုအားနဲ႔ဆြဲဖြင့္လိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိတယ္။

"မာန္ ဒီေန႔မလာဘူးဆို ဘယ္လိုျဖစ္..."

ရုတ္တရက္သူစကားမဆံုးခင္မွာတည္တံ့မာန္ကသူ႔ကိုအိပ္ယာေပၚတြန္းခ်ၿပီးလည္ပင္းညႇစ္လိုက္တာေၾကာင့္ရင္ခြင္သစ္လန္႔ၿပီးရုန္းကန္မိတယ္။

"မာန္..."

"ဒါေတြအားလံုးကခင္ဗ်ားေၾကာင့္ျဖစ္လာတာ!!ခင္ဗ်ားသာမရွိခဲ့ရင္!ဒီလိုေတြျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး!!"

မရွိခဲ့ရင္ဆိုတဲ့စကားကရင္ခြင္သစ္ရဲ႕ရုန္းကန္ေနတဲ့လက္ေတြကိုေလထဲမွာတင္ရပ္တန္႔သြားေစတယ္။ဒီစကား။ငယ္ငယ္ကတည္းကၾကားလာခဲ့ရလို႔ေနသားက်ေနၿပီဆိုေပမယ့္ဒီလိုမ်ိဳးမေျပာေစခ်င္တဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကေနထုတ္ေျပာလာတဲ့အခါမွာသူ႔ရဲ႕ကမာၻႀကီးကရပ္တန္႔သြားသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။

လွမ်းမဲ့မီးအိမ်(Just a wedding Daddy) (Complete)Where stories live. Discover now