အပိုင်း(၆)

323 15 0
                                    

Zawgyi

မာနခက္ထန္ဆရာဝန္နဲ႔စကားေျပာၿပီးျပန္လာေတာ့ဟိုေကာင္ေလးကသူထိုင္ခိုင္းထားတဲ့ေနရာေလးမွာတင္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေစာင့္ေနတယ္။မာနခက္ထန္ေကာင္ေလးကိုလက္ေမာင္းကေနအသာဆြဲထူလိုက္တယ္။

"လာ မင္းဦးေနွာက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးနည္းနည္းစစ္ၾကည့္ရေအာင္"

"ဟုတ္ကဲ့"

လြမ္းမဲ့မီးအိမ္တစ္ေယာက္မာနခက္ထန္နဲ႔တန္းတန္းမတ္မတ္ပါသြားတာကိုရဏီဝိုင္ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရင္းသက္ျပင္းခ်မိတယ္။၃လမျပည့္မခ်င္းေတာ့ရဏီဝိုင္လည္းဘာမွဝင္စြတ္ဖက္မွာမဟုတ္ေပမယ့္သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္ကိုေရာက္ရင္ေတာ့ခ်က္ခ်က္းျပန္လာမွျဖစ္မယ္။ခြင္းမဲ့ရွိဳင္းသြင္သိသြားရင္လြယ္မွာမဟုတ္ဘူး။နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေအာင္ဆရာဝန္ကေကာင္ေလးကိုစမ္းသပ္ေနတာကိုမာနခက္ထန္ထိုင္ေစာင့္ေနမိတယ္။

"လူနာရဲ႕ဦးေနွာက္ကစိတ္ခံစားခ်က္တစ္ခုခုျပင္းထန္သြားလို႔အတိတ္ကမမွတ္မိခ်င္တာေတြကိုေမ့ပစ္လိုက္ပံုရတယ္"

ရဏီဝိုင္ရဲ႕ႀကိဳတင္သတိေပးထားခ်က္ေၾကာင့္ဆရာဝန္လည္းယုတၱိရွိရွိလိမ္ေပးရတယ္။အလုပ္မျပဳတ္ဖို႔ကအဓိကမဟုတ္လား။

"သူမွတ္မိနိုင္ေျခရွိေသးလား"

"သူ႔စိတ္ေပၚမူတည္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္လူနာကသာဘာကိုမွျပန္မမွတ္မိခ်င္ဘူးဆိုရင္ကြၽန္ေတာ္လည္းဘာမွမတတ္နိုင္ဘူး"

မာနခက္ထန္ေကာင္ေလးကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။သူကေတာ့ဘာမွနားမလည္သလိုမ်က္လံုးေလးေပကလပ္ေပကလပ္နဲ႔။ေဆးရံုကေနျပန္လာတဲ့လမ္းမွာေကာင္ေလးကကားေပါ်မွာေတြ႕တဲ့စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေကာက္ဖတ္လိုက္တယ္။ကားထဲမွာရွိသမ်ွစာအုပ်‌ေတြကလုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္ရာစာအုပ္ေတြျဖစ္ေနေပမယ့္ေကာင္ေလးကမ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္မခတ္ဘဲစိတ္ဝင္တစားဖတ္ေနတယ္။

"ေကာင္ေလး"

"ငယ္လို႔ေခၚေလ"

"ဘာေျပာတာ"

ေကာင္ေလးကစာအုပ္ကေနအၾကည့္ခြာလိုက္ၿပီးသူ႔ဘက္လွည့္လာတယ္။

လွမ်းမဲ့မီးအိမ်(Just a wedding Daddy) (Complete)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz