Yaşıyorum Sil Baştan

•bir•

|Birtakım Yanlış Anlamalar|

°•.•°•.•°•.•°•.•°•.•°•.•°•.•°•.•°•.•°•.•°•.•°•.•°•.•°

                Kâğıt gibi açılmış yerdeki paketten bir avuç çekirdek aldı ve lafına devam etti.

" Sonra bu geri zekâlı geldi bana, benden imza istedi. Neden istediğini sordum, kıvırdı bayağı. Ben orada çaktım köfteyi zaten."

" İmzalamadın herhalde."

" İmzalar mıyım ben? Sordum inatla, söylemedikçe de imzayı atmadım. En sonunda sinirlendi, evrakı aldı sinirle. Bastı gitti."

" Salak!"

" Ben de arkasından tam da bu şekilde bağırdım, tabi peşine başka şeyler de ekledim."

" İyi bok yedin! Ya sana hakaret davası açarsa, o zaman ne yapmayı planlıyorsun zekâ küpü?"

" Onda o göt var mı sence Şeyma?"

" Bir düşüneyim, yok."

" Balon o ya!"

" Evet, ama sen de onları biraz fazla küçümsüyorsun bence Ada."

" Salaklar çünkü."

" Sen yine de temkinli ol, sakata gelme. Korkutma beni."

" Tamam, sen de biraz rahatla."

" Tamam, bazen sadece artık sıradan insanlar olduğumuz aklıma geliyor ve ne bileyim? Geriliyorum işte."

" Merak etme, bazen ben de geriliyorum."

Tam Şeyma yeniden bir şey diyecekken telefon çalmaya başladı.

" Aha, Dido arıyor."

Ayağa kalkarken telefonu açtı ve sırtını ona döndü. Şeyma oturduğu yerden bir milim kıpırdamadan çekirdek çitlerken yukarıdan gelen seslerle başını arkaya çevirdi ve kimlerin geldiğine baktı. Gelenleri tanımadığı için hemen kambur oturuşunu dikleştirdi, üzerindeki tişörtü düzeltip elindekileri geri yerine bıraktı.

Kapının önündeki çamaşır makinesinin üzerindeki eşyalarla ilgilenerek konuşmaya başladı.

" Buyur Dido'cuğum!

"..."

" Nerede, ne zaman?"

"..."

" Olabilir, bakarız."

"..."

" Bilmiyorum hayatım! Şeyma yanımda, onunla da konuşayım. Gruba yaz sen."

"..."

" Tamam, ben sana özelden yazarım o zaman."

"..."

" Yok, biz de işte sohbet ediyorduk."

Şeyma'nın uzun bekleyişlerinin ardından merdivenden inen tanımadığı o 2 erkek eve yaklaştı. Kapının önündeki Şeyma ile aynı hizaya gelince içlerinden biri hemen ona döndü.

" Pardon, bir şey sorabilir miyim acaba?"

Şeyma gülümseyerek onlara baktı.

" Tabi, nasıl yardımcı olabilirim sizlere?"

" Biz biraz yanlış yollara girdik sanırım, merkeze nereden geçebiliriz?"

" Ay vallah ben hiç bilmiyorum ama arkadaşım biliyor. Telefon görüşmesi bittiğinde size yardımcı olabilir, vaktiniz var mı?"