Kitabı okumaya devam etmek ve etmemek arasında kalsam da okumaya devam ettim. Kitabı bitirdim ve kapağını kapattım. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Etrafa göz bi attım ve tenefüste olduğumuzu fark ettim. Arkamdan birinin sarılmasıyla irkildim kısa süreli bı şok geçirdim. Arkamdaki kişinin kim olduğunu görmek için arkamı döndüm.
Arkama baktığımda karşımda ona aldığım kolyeyle suratında kocaman bir gülümseme siyle Senjuyu gördüm. Kitabı görmesin diye arkama sakladım çünkü görürse okumak isticekti. Ve okursa içindeki o sahneyi okicakti, belki benden iğrenicek ve bir daha konuşmak istemicekti.
Senju: Selaaaaamm.
Dedi ve kollarını açıp bana sıkı bir şekilde sarıldı. Aslında çok hoşuma gitti. Kısa bir süre dalıp gitsem de hemen kendime geldim ve senjuya karşılık verdim.
Y/N: Selam Senju. Nasılsın?
Senju: Neden bilmiyorum ama bu gün kendimi harika hissediyorum!!
Dedi Senju neşeyle onu böyle neşeli görmek beni de neşelendirdi. Ve ona kocaman bı gülümseme verdim. Bu hareketime karşılık o da bana tekrar kocaman bir gülümseme verdi. Biraz gülüştükten sonra yanıma oturdu.
Senju: Eeee? Ne okuyorsun?..
Y/N: A-.... Şey... Annemin Kitabı da bana "okul çıkışı kütüphaneye geri ver dedi" de bende nasıl bir kitap merak ettim biraz inceledim de.. çok sıkıcı bir kitap pek beğenmedim ben..
Senju: bende okuyabilir miyim??
Y/N: HAYIR... Yani şey aaa- annem şey dedi.. sakin kimse okumasın dedi....
Senju: ama sen okudun..
Y/N: evet ama boş ver ya. Biz tenefüsümüzden oluyoruz hadi gel bahçeye çıkalım..
Senju: aaa-...Peki tamam...
Senjuya kocaman bı gülümseme verdim ve annemin kitabını hemen çantama geri koydum. Ayağa kalktım ve Senjuyu da alıp bahçe çıktım. Gün boyu Senjuyla beraber vakit geçirdik gerçekten güzel bir gün geçirmiştik. Son tenefüs Senju yanıma gelip okul çıkışı beraber eve gidelim mi diye sormuştu ve ben de kabul etmiştim.
Okul çıkışında Senjuyla beraber eve yürürken kütüphane ye gidip annemin kitabını vermem gerektiği geldi aklıma.
Y/N: Senju hemen bı kütüphane ye uğrasak da ben annemin vermesi gereken kitabı versem olur mu?
Diye sordum Senju bana gülümsedi kafa salladı ve olur dedi. Beraber kütüphaneye geldik ve ben annemin aldığı kitabı kütüphane görevlisine verdiğim sırada senju konuştu.
Senju: Y/N ben abimin istediği bir kitap vardı onu ödünç alıcam kütüphaneden sen git evine benim işim uzun sürer.
Dedi. Bende kafa salladım. Birbirimize sarıldık ve vedalaştık. Bende eve doğru yola çıktım yolda giderken düşündüğüm tek şey annemin kitabıydı. En sonunda eve vardığımda kapının önünde bı çift ayakkabı vardı ki genelde annem kapı önünde ayakkabı bırakmaz demek ki eve misafir gelmişti. Eve girdim ayakkabılarımı çıkardım ve salona göz attım..
----------------------~~°○✩○°~~-----------------------
----------------------~~°○♡○°~~------------------------
Arkadaşlar 2 haftadır bölüm atmadığım için üzgünüm sadece 2 haftadır hastaydım ve aklıma yazacak bir şey gelmedi o yüzden yazamadım neyse
Sizleri seviyorum..(｡♡‿♡｡)
