Merhaba canlarım bugün ilk kitabımın ilk bölümünü yayınlıyorum bu kitabı yazmaya baslamadan önce hayatın benim için hiç tadı yoktu bu hayattan zevk almazdım ama bir gün bir anda bir kitap yazmak istedim kimseye aktaramadıgım düsüncelerimi aktarmak istedim. Bu kitabı yazarken sadece kendimi düşünmedim sizleri de düsündüm herkezin bir derdi var kimseye anlatamadığı benim de var evet o yüzden bu kitabı sadece ben yazmadım sizlerde yazdınız bu kitap sadece benim değil hepimizin kitabı...
Bu kitapta İrem ve Bora'nın tüm engellere rağmen aşklarına sahit olacağız hazırsanız baslayalım canlarım sizleri seviyorum ❤️❤️
Bölüm 1:Herşeye Rağmen
Yatağıma uzanmış her zaman ki gibi Bora ile konusuyorum. Her şeye rağmen tüm engellere rağmen evet hala Bora'yla konuşuyordum. Çünkü beni tek anlayan beni tek ve kusursuz seven sadece Bora var bu hayatta. Hayatım boyunca hiç sevilmedim, hiç kimseyle doya doya gülmedim, hiç kimseye derdimi anlatamadım ama o anladı evet beni bu hayatta sadece Bora anladı. Ben bu hayatta kimseyi sevmedim, kimseyle konuşmadım. Ortaokul hayatımda sınıfın en sesizi bendim. Ben kimseyle konuşmaz, kimseyle oymamaz, kimseye derdimi anlatmazdım. Çünkü o okulda beni anlayan kimse yoktu beni ailem bile alamazken Bi yabancı nasıl anlardı ki zaten.
Gecenlerde ailem benim Bora ile konuştuğumu öğrendi. Simdi siz bana Bora kim diye soruyorsunuz. Bora benim sevgilim evet benim Bi sevgilim var ve ben hala sevgilim olduğuna inanmıs değilim ama var
Ailem Bora'yı öğrenince bana cok kızdı hatta Bora'yla konuşmamı yasakladı Bana eğer Bora ile konuşmaya devam edersem mahalleden taşıncağımızı ve beni okuldan alıcağını söyledi. Biz Bora ile aynı binada oturuyoruz,aynı okulda okuyoruz hatta aynı sınıfta okuyoruz yani ben Bora'yı yedi yirmi dört görüyorum. Onunla konuşmayı nasıl bir anda bırakabilirim ki. Bora'a ailemin her şeyi öğrendiğini ve bizim ayrılmamızı istediğini söyledim dün ona. Bora ayrılmak istemedi, aslında ben de istemiyorum çünkü yıllardır birbirimizi seviyoruz biz bir anda yer şeyi silip nasıl hayatımıza bakabiliriz ki. Ben herşeyimi Bora'ya anlatıyorum, her an yanımda Bora oluyor, her agladığımda başımı onun omzuna koyuyorum ben Bi anda Bora'yı silemem ben bir anda Bora'dan vazgeçememBora'ya her seyi anlatmak için buluştuk VE ben Bora'ya her seyi anlattım. Bora bana "2 ay sonra 18 yaşımıza gireceğiz ve bize kimse karısamayacak" dedi ve ekledi "Bu 2 ay içerisinde sadece okulda konuscağız ve telefonda konuşacağız" diyerek ekledi.
"Ama o zamana kadar aileme yakalanırsak" dedim gözyaşları içinde ve devam ettim "Ailem ayrımazsak başka bir mahalleye taşın ağzımızı ve beni okuldan alıcaklarını söyledi" dedim Bora bana sarıldı öyle bir sarıldı ki tüm her şeyi bir anlığına unuttum
"inan bana güzelim o zamana kadar ailene yakalanmıcaz sana söz veriyorum" dedi bana sarılırken. Ben ağlıyordum Bora beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Ailem beni senden ayırırsa ben sensiz yaşayamam ben seni bırakamam" dedim. Ağlamaya devam ediyordum Bora ise bana sarılmaya devam ediyordu. Meger benim her şeyim Bora'ymıs ben bunu anladım suan, meger beni Bora'ya sarılmaya ne kadar çok ihtiyacım varmış.
"Bizi kimse ayıramaz güzelim inan bana bizi kimse ayıramaz" dedi ve devam etti "Sana söz veriyorum seni asla yalnız bırakmıcağım seni asla bensiz bırakmıcam isterlerse dünyanın öbür ucuna götürmek istesinler seni ama bende götürecekler" dedi. Ben o an sakinleşmeye basladım ikizde sustuk. Ben Bora'nın omzuna başımı koymuş oturuyorum oda benim saçımı okşuyordu uzun Bi süre öylece oturduktan sonra artık saatin geç olduğunu anladık.
"Saat 8 olmuş" dedim ve devam ettim "eğer biraz daha böyle oturmaya devam edersek yakalanıcağız Bora" dedim. "Evet saat çok geç olmuş seninleyken zamanın nasıl geçtiğini anlamadım" dedi ve ekledi "Bencede artık gitmeliyiz her ne kadar bura bizim gizli yerimiz olsa da yakalanabiliriz" dedi. Evet bizim gizli bir yerimiz var ailelerimizden, arkadaşlarımızdan herkezden gizli bir yerimiz var bu yer sadece benim ve Bora'nın yeri. Binamızın arkasında Bi orman var orada bir kulübe var orası bizim gizli yerimiz ailelerimizden gizli buluşabilecegimiz gizli yerimiz 2 senedir orada buluşmayı basardığımız gizli evimiz...Bora'yla yola cıktık binaya yaklaşınca ayrıldık birbirimizden kimsenin görmemesi için Bora beni son kez öptü ve "seni çok seviyorum İrem" dedi ve devam etti "Sana söz veriyorum tüm engellere rağmen biz ayrılmayacağız tüm engellere rağmen biz aşkımızı yaşayacağız" dedi. Ve son kez ekledi "Bana söz ver kendini bunlar için üzmeyeceksin çünkü biz asla ayrılmayacağız tamam mı?" dedi
Ben sadece basımı salladım ve kısa bir süre sonra "söz veriyorum Bora kendimi üzmeyeceğim" dedim
Birbirimize sarıldık o beni tekrar öptü ve birbirimizden ayrı yavaş yavaş binaya girdik ve evlerimize dağıldık.Bazı aşklar vardır insanı tüm engellere rağmen ayakta tutar tüm herkeze rağmen güçlü durmayı ögretir işte bizim aşkımız böyle bir aşk herkeze ragmen ayakta duran bir aşk. Biliyorum herkez böyle bir aşk istiyor ve inanın bana bir gün herkezin istediği olacak. Olmaz bizim olmaz İrem demeyin inanın bana siz gönlünüzü ferah tutun hepinizin kalbi cok güzel kendinize güvenin sizin de istediğiniz olacak inanın bana.
Simdi gecin aynanın karşısına ve kendinize bir söz verin hayatta olmasını istediğiniz ne varsa onu yapmak için kendinize söz verin...Evet canlarım bölümün sonuna geldik hepiniz cok sevdiniz biliyorum. Ben bile yazarken mutluydum siz okurken kim bilir nasılsınız unutmayın bu hikayeyi hepimiz yazdık o yüzden bu hikaye sadece benim değil sizin de hikayeniz sizleri seviyorum canlarım 2 bölüm yarın gelicek sabırsızlıkla bekliyor olduğunuzu biliyorum yarın görüşmek üzere sizleri seviyorum
İrem ve Bora'nın gizli kulübesi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİZİM GÖKYÜZÜMÜZ
General FictionBu hikaye bora ve iremin tüm engellere rağmen asklarını yasamanın hikayesi bu hikaye tüm engellere aile baskısına rağmen kavusmalarını hikayesi bu bizim hikayemiz bu tüm sevip kavusamayanların hikayesi bu hepimizin hikayesi...