Hayat bazen üzerimize gelir. Yapayalnız hissederiz kendimizi kimsemiz yoktur ama bilin ki hayatımızda bizim göremediğimiz bizler varız kendimiz varız bunu artık görmemiz gerekiyor. Biz kendimizi görmedikçe hayat bizim üzerimize gelmeye devam eder. Biz kendimizi sevmedikçe hayat da bizi sevmez. Biliyorum hepimizin içinde bir yarası var biliyorum herkezi bir derdi var. Ama artık mutlu olmalıyız tüm herkeze rağmen mutlu olmalıyız biz bunu hak etmedikmi. Hak ettik hem de herkezden çok hak ettik biz mutlu olmayı çok hak ettik ve artık mutlu olmalıyız. Hadi kendimize bir söz verelim bu hayatta bizi üzen her şeye rağmen mutlu olmak için söz verelim. Unutmayın bu satırları hep birlikte yazdık.
3. BÖLÜM:SÖZ VERİYORUM SENİ BIRAKMICAM
Zehra'yla konustuktan sonra Borayı aradım hemen çünkü önemli bir şey olduğu belliydi çünkü tam 5 kez aramıştı Bora telefona cevap vermedi tam 6 kez çaldı ama telefona cevap vermedi. Sakin olmalıydım hemen kötü seyler düsünmemeliydim. Bora'yı tekrar aradım çok şükür
3.üncü çalısta actı çok şükür"Alo İrem" dedi sesi tedirgin olmuş gibiydi.
"Ne oldu Bora, sesin çok kötü geliyor iyi misin?" dedim gerçekten sesi kötü geliyordu. Kötü bişey olduğu belliydi. Bora konuşamıyordu susuyordu sadece.
Bora'ya tekrar sordum "Bora iyi misin ne oldu korkutma beni, neden konuşmuyorsun" dedim. Bu kadar önemli ne olmuş olabilirdi ki.
Bora sonunda konuşmaya başladı "İrem..." dedi ve devam etti "buğün kulübede buluşmustukya hani" dedi ve sustu. Evet kulübede buluştuk. Bir an içimi bir korku kapladı acaba tekrardan düşündü ve ayrılmamız gerektiğini mi söyleyecekti bana.
Korkuyla "Evet buluştuk ne oldu ki Bora" dedim. Yine sessizlik ben bu sefer cidden bu sefer içimi büyük bir korku kapladı.Bora konuşmaya devam etti "bugün bizim kulübede buluştuğumuzu biri görmüş babana diyeceğini söyledi" dedi. Evettt bizim gizli aşkımız buraya kadardı her şey buraya kadardı 2 ay saklamamız gereken aşkımızı biz iki saatte yakayı ele verdik. Simdi babam öğrenince beni okuldan alıcak ve mahalleden taşınacak buna yemin etmişti çünkü. Zaten babam bu mahalleden taşınmak için bahane arıyordu simdi bunu bahane ederek buradan taşınacak be ben Bora'dan ayrılmak zorunda kalacağım.
"Bora" dedim gerçekten ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. "simdi biz ayrılacağız mı ben yine sensiz mi kalmıcam" dedim. Ve evet artık ağlıyordum kimsenin duymaması için ağzımı kapata kapata ağlıyordum.
"Aglama güzelim sana söz veriyorum seni asla bensiz, beni de sensiz bırakmayacağım" dedi. Ama ben kendimi tutamıyorum ki aglamak tan duramıyorum uzun bir sessizlik oluştu. Sonra Bora konuşmaya devam etti.
"Güzelim ağlama artık simdi çıkıp geleceğim bak yanına senin aglamana dayanamıyorum ailene başkası demeden senin yanına gelip aglıcam seni oradan eğer aglamana devam edersen" dedi. Suan aglamana devam edip 'Bora lütfen yanıma gel beni buradan al götür yanımda sadece sen ol' demek istiyorum ama bunu diyemem bunu Bora'ya yapamam.
"Tamam...tamam dedim alamıyorum artık lütfen öyle bir şey yapma senin başına bela olmak istemiyorum" diyebildim sadece inanın Bora'nın beni buradan alıp götürmesini deli gibi istiyordum ama bunu ona yapamazdım bunu Bora'ya yapamazdım.
"Sen benim en tatlı belamsın unutma bunu sen benden suan seni alıp götürmemi işte bir dakika bile düşünmeden alırım seni, suan yanımda olmamı iste herkeze rağmen yanına gelirim" Evet Bora bunları dedi ve bu dediklerini istesem bir dakika düsünmeden yapıcağına eminim. Ama bunu ondan isteyemem ben bunu Bora'ya yapamam. Her ne kadar yanımda olmasını istesem de bunu yapamam.
"Tamam sana söz veriyorum aglamıyacağım... Bizi gören kişi aileme gerçekten diyecek mi yoksa bizi tehdit mi ediyor" dedim. Keske dediğim gibi bizi tehdit ediyor olsaydı
keske.Bora konusmayı devam etti "sanırım bizi tehdit ediyor çünkü demek isteseydi zaten su zamana kadar çoktan derdi onun derdi bizimle ama ben onu bulucam" dedi evet düsündüğüm gibi bu bir tehdittir ama kim bizi görmüştü kim bizi ailemizle tehdit ediyordu bu kişi kimdi neden bizi ailemizle tehdit ediyordu. Belli kş bu bizi ve ailemizi bilen bir kişi olmalı yoksa bizim ailemizi nasıl bilirdi yada benim ailemin beni buradan götürmekle tehdit ettiğini nereden bilirdi ki bu bizim çok yakınımızda biri olduğunu belli ama kimdi.
"Bora" dedim tereddütle.
"Efendim Bitanem"
"Bana kalırsa bu yabancı biri değil bizi ve ailelerimizi tanıyan biri yoksa neden bizi ailemizle tehdit etsinki" dedim. Bu kişi her kimse gerçekten bizi tanıyordu ben buna adım kadar emindim.
"Doğru söylüyorsun bence de bu bizi tanıyan birisi belki de bizim çok yakınımızda olan birisi" diyerek ekledi Bora "Kim bilir belki de bizim en güvendiğiniz,sırlarımızı anlattığımız birisi belki en yakınımız" dedi. Haklıydı belki de bu kişi bizim en yakınımızda belki en sevdiğimiz insandı.
Bora konuşmaya devam etti "Bitanem bundan sonra sadece güvendiğimiz insanların yanında birlikte duracağız ve sadece onlarla konuşacağız" dedi."Tamam ama biz herkeze
güveniyoruz Bora." dedim. Çünkü biz herkeze güveniyorduk. Herkezi yanında birlikteydik Bora'yala herkez bizim sevgili olduğumuzu biliyordu."Tamam o zaman biz yine herkezle konuşmaya devam edeceğiz sadece Doruk'un yanında birlikte duracağız sadece çünkü tek ona inanıyorum" dedi.
Evet haklıydı çünkü tüm okul bizi kıskanıyordu ayırmak için ellerinden geleni yaptılar ama bizi ayırmayı beceremediler. Aynı şekilde Doruk ve Zehra'yı da ayırmak için çok uğrastılar ama beceremediler . Ben bu tehditin bizim sınıftan biri olduğunu düşünüyorum Doruk haricinde çünkü o sınıfta Bora gibi ben de sadece Doruk'la güveniyorum."Tamam sadece Doruk'un yanında birlikte duralım diğer herkezle konuşmaya devam edelim bizden süpelenmesinler" dedim. Benim korkum biraz azalmaya başladı ama hayla devam ediyordu. Kalbim sııkışıyordu, karnım ağrıyordu zaten ben her korktuğumda böyle oluyorum ir anda kapı çaldı gelen büyük ihtimalle babandı. Yani bu saatte ancak babam gelebilirdi telefonu biran önce kapatmam lazım çünkü babam gelince hep birlikte yemek yememiz gerekiyor yoksa sinirleniyor o yüzden Bora'yla suan vedalasmam Lazım nasıl olsa yarın konuşmaya devam edeceğiz ama ben yine de buna vedalasma diyorum.
"Bora babam geldi benim suan kapatmam lazım sonra konuşsak olur mu" dedim . Bora anlayışlı biriydi neyseki.
"Olur tabi ki prenses seni seviyorum"
"Bende seni seviyorum Bitanem iyiki varsın"
"sende iyiki varsın güzelim"
Bazen biri öyle bir şey derki korkudan ne yapıcağını bilemezsin hele o şeyi sevdiğin derse donup kalırsın. Bizim 2 ay saklamamız gereken aşkımızı biz iki saatte ele verince korkudan ne yapıcağımızı bilemedim. İnanın bana nereye gidersem gideyim hiç üzülmem her yer benim için aynı her yerde yalnızım nasıl olsa ama ya Bora benim herseyimdi Bora iste onsuz yapamam sadece bunun için korktum sadece bunun için ama korkunun da ecele faydası yok ben de bunu anladım ve artık akışına bıraktım siz de öyle yapın hayattı hem elinizde tutun hem akışına bırakın zor oluyor ama saglam oluyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİZİM GÖKYÜZÜMÜZ
Ficción GeneralBu hikaye bora ve iremin tüm engellere rağmen asklarını yasamanın hikayesi bu hikaye tüm engellere aile baskısına rağmen kavusmalarını hikayesi bu bizim hikayemiz bu tüm sevip kavusamayanların hikayesi bu hepimizin hikayesi...