Y/n pov:
Ik ben druk aan het zoeken naar een huisje. Eindelijk uit het ouderlijk huis met deze stomme regels. Mama komt mijn kamer binnenlopen en kijkt met me mee. "Waarom kijk je de laatste tijd zoveel naar huizen? Wil je zo graag weg hier" grapt mama. "Ik wil gwn een eigen plekje. Ik heb hier bijna geen privacy en ben eigenlijk wel een beetje klaar hier in huis. Jullie zeuren alleen maar over dat stomme sociale media en ik mag niks. Ik ben volwassen hè!" zeg ik. Mama stormt van woede m'n kamer uit en ik hoor haar tegen papa praten over wat ik net heb gezegd. "Shit was dit lullig tegenover hun?" vraag ik mezelf af. Ik hoor dat papa en mama boos op me zijn en voor ze de trap op stormen. "Oh god hier gaan we weer." denk ik. Was het maar zoals gewoonlijk dat ze me huisarrest gaven voor een weekje. Dit keer is het veel erger. Papa en mama schreeuwen het uit van woede. "Alleen omdat ik zei dat ik hier weg wou?" denk ik. "Je wilt toch zo graag weg hier?" Zegt mama. "Pak je spullen maar en rot op. Je bent hier niet meer welkom!" schreeuwt papa. Ik begin te huilen. Ik kan niet tegen dit soort ruzies. "Menen ze dit echt" denk ik bij mezelf. Ik pak m'n koffer en zeg ze vaarwel. Ik ga in m'n auto zitten en rijd richting een vriendinnetje van mij. Ik bel aan en ze kijkt me verbaast aan als ik daar sta. "Hey, pa en ma hebben me uit huis gezet. Zou ik hier kunnen slapen? Ik probeer zo snel mogelijk een huisje te zoeken" zeg ik beschamend. "Ja tuurlijk meid je bent altijd welkom. Kom binnen en vertel me alles wat er is gebeurd. Ik loop naar binnen en vertel haar alles. Ze is blij dat ik naar haar toe ben gegaan en ze laat me hier slapen. "Gelukkig" denk ik bij mezelf.
JE LEEST
NOU NOU NOU Matthyas Het Lam
FanfictionHeyhey, dit is de eerste keer dat ik een verhaal schrijf, dus niet te veel verwachten :P Het zou me fijn kijken als jullie een reactie achterlaten met wat goed is of met wat beter kan:) Het verhaal gaat over jou (y/n) en de Bankzitters. Y/n wordt ui...
