Loving You Ms. Blackwood

CHAPTER 6

Tap POV

After that Elevator encounter with Carla ay hindi na ulit kami nag kasalubungang dalawa o nagkasabayan sa Elevator. Though, namimiss ko siya na makita ay hinayaan ko nalang.

It's almost 1 and a half Month have passed.

Ngayon pauwi na ako. Habang naglalakad ay hinahaplos ko ang likod ng leeg ko. Nangalay dahil sa maghapong naka tutok sa computer at pagperma ng mga papeles. Plus maghapon pang naka upo at hindi tumatayo.

Noong una, akala ko ang pagiging businessman ay nakakarelax 'yon pala ay nakakastress pero ok lang naman.

Naglalakad ako ngayon papuntang sasakyan ko kung saan ko ito pinark.

Papasok na sana ako ng may marinig ako sa isang sulok ng mga kaluskos.

Hindi ko pinansin iyon sa pag-aakalang baka ay pusa lang ngunit mas lumakas pa ang kaluskos kaya walang pagdadalawang isip na sinilip ko iyon.

Nang masilayan ang isang babaeng pilit pinapahiga ng isang lalaki ay agad akong kumilos at hinila ang likod ng damit ng lalake.

Sa lakas ng pagkakahila ko sa lalake ay napaupo siya sa sahig. Agad akong tumawag ng guard at nanf magsilapitan sila ay agad namang tumakbo ang lalaki.

"Sundan niyo bilis bago pa siya makalabas!" Utos ko sa kanila.

Nang makalayo ay agad kong nilingon ang babae. Dinumog ako ng pag-aalala ng masilayan ang mukha ni Carla.

Nawalan siya ng malay kaya kailangan ko siyang buhatin. Hindi ko naman alam kung saan ang sasakyan niya kaya sinakay ko nalang siya sa kotse ko bago pinaharurot.

I remember her adress no'ng nagpasa siya ng form kaya doon ko siya dinala. Medyo malapit lang sa kompanya kaya saglit na byahe lang.

Ihininto ko ang sasakyan sa harap ng isang two story house. Dali dali akong bumaba at binuksan ang Passenger seat, binuhat ko siya at sinara ang pinto ng sasakyan ng makuha ang bag niya.

Kumatok ako sa pinto ng bahay niya ngunit walang sumagot. Napansin ko rin ang bahagyang pag-awang ng pinto tanda na hindi ito nakalock.

Hindi ba siya nagla-lock ng bahay niya? Paano nalang kung may pumasok na magnanakaw o masamang tao at mapahamak siya? Kailangan ko atang kausapin itong babae na 'to.

Walang pagaalinlangan ko nang pinasok ang bahay. Pag pasok ay agad ko siyang inihiga sa sofa.

Nadungisan ang mukha niya dahil sa nangyari kanina. Piste, sino ba kasi nagpapapasok ng mga taong gano'n sa kompanya ko?

Tinanggal ko muna ang blazer ko at inilapag ito sa isang single sofa. Itinupi ko naman ang long sleeved bago pumunta ng kusina at kumuha ng tubig at malinis na tila.

Habang pinupunasan ang mukha niya ay hindi ko mapigilang pakatitigan ang pagkakakurba nito.

Mula sa makakapal nitong kilay, sa maliit ngunit matangos nitong ilong, at sa mapupula nitong labi na halatang malambot. Isa pa ang napakaganda niyang mata at mahabang pilik mata.

Nang matapos ko siyang punasan ay tiningnan ko ang damit niya. Mukhang hindi siya tuluyang nagalaw ng lalaking iyon. Dahil kung talagang nangyari man iyon makakapatay talaga ako ng tao ng wala sa oras.

Napalingon ako sa pinto ng biglang bumukas iyon. Pumasok doon ang batang babae na mukhang nasa 16 na.

"Ah sino po kayo?" Tanong nito. May pagkahawig sila ni Carla siguro kapatid niya ito.

"Ahh, Tap ang pangalan ko. Hinatid ko lang ang Ate mk dahil may muntik ng." Kumuyom ang mga kamao ko. "Ehem, pansamantalahan siya buti nalang nakita ko siya, bago pa mangyari ang hindi dapat." Nabalot naman ng pag-aalala ang mukha niya.

Lumapit siya sa ate niya at tiningnan ito, nakahinga naman siya ng maluwag.

"Sige aalis na ako. May kailangan pa kasi akong gawin." Paalam ko ng makuha ang blazer ko ay lumabas na ako ngunit napahinto rin ng marinig kong tinawag niya ako.

"Maraming salamat po sa pagligtas sa ate ko." Tumango nalang ako at ngumiti.

I WAS BUSY working in my office when someone knock on the door interapting me.

"Come in." Mahina ang boses na Pahintulot ko. Alam ko namang sakto iyon para marinig ng kumakatok sa labas.

Bumukas naman ang pinto at pumasok ang kumatok. The familiar scent fill my nose so I immediately look in front of me.

Now i was staring at Carla who wear a tight skirt and long sleeved with heels on. Omygosh she's so beautiful. Andiyan na naman ang puso kong hindi maipaliwanag ang bilis ng tibok.

"Ahm, I just want to thank you Ma'am for saving me yesterday." She said.

I slowly nod my head at her. She just awkwardly stand in front of my desk.

Kausapin mo Tap!

"I have to go Ma'am. Salamat po ulit sa pagligtas sa akin kahapon." Paalam nito bago umalis.

Pipigilan ko sana kaso ang bilis niya gaya parin ng dati. WHAT?! Argg!

IT'S NOW TIME to go home I was so tired for all the work I've done todat, just want to lay down on my bed and go to sleep.

I was now driving in the road when someone caught my attention.

There she is, looking problematic while looking at her now flat tire.
Dahil sa mabait ako at hindi ko hahayaan siya na maiwan sa kalsada ay pinarada ko ang sasakyan ko sa tapat ng kotse niya.

Bumaba ako at lumapit sa kaniya.

"Need some help?" Agad niya akong nilingon.

"Ahm, hindi na po Ma'am —"

"Oh, Just call me Tap. Don't be too formal specifically were not at work right now." She hesitant at first but then she smile flixing her deep dimples.

Oh that smile. I could melt if she didn't stop smiling at me like that.

"Ok. Ah, hindi ko na kailangan ng tulong kailangan ko lang hintayin ang mechanism para maayos ito."

"Mukhang matatagalan pa sila. Sabay kana sa akin, hatid na kita."

"Hindi na."

"I insist isasabay na kita." Saad ko.

She sigh defeated and mouthed ok.

Hindi ko mapigilang kiligin habang nasa byahe kami pero i maintain my straight face para hindi niya mahalata.

Imagine, iihahatid ko si Caral sa bahay nila na gising siya. Imagine?!

So much love!!!

I hate my self.