3.Bölüm:"Gıcık"

155 12 5
                                    

Arabanın ışıklarını açtığı o anda,gördüğüm görüntü karşısında şaşkına dönmüştüm.Genelde bir şeye çok şaşırırsam,ağzımı açardım farkında olmadan.Öyle de kalırdım.Yine aynı durumdaymışım.Sonradan farkettim.Poyraz'ın uyarısıyla.

"Ağzını kapat,sinek kaçacak." dedi ve gülmeye başladı.Neye güldüğünü anlayamadım.O kadar komik bir durumda mıydım?Kesin rezil olmuştum.Bu huyumdan da nefret ediyorum ama elimde değil.Ağzımın açık olduğunu daha sonradan farkederdim fakat Poyraz benden önce davranmıştı.

"O kadar komik olduğumu zannetmiyorum." dedim üzgün bir  tavırla.

"Benim yerimden kendini bir görsen." dedi gülmeye devam ederek.

"Sinirimi bozuyorsun,kes şunu artık." "Bana emir veremessin.Fazla gülmüş olabilirim ama bu senin benim hakkımda karar vermen anlamına gelmez.Dışarıdan görüldüğü gibi biri değilim.O yüzden beni hafife alma."

'Zor durumda olmasaydım,ben sana yapacağımı bilirdim.' dedim mırıldanarak.Poyraz bunu duymuş olacak ki:

"Bak canım,eve gidene kadar ağzını açma,mırıldanma.Zaten başım kazan gibi,bi de senin cırlamalarını çekemem.

"Allah allah ya.Daha ağzımı açmadım.İyi ki bir zor durumda kaldım.Bana yardım etmek isteyen sensin şikayet edende.Bu nası-

"Bak hâlâ cırlıyorsun.Demek ki haklıyım." dedi sözümü keserek.

Gıcık çocuk resmen.Tamam yakışıklısın da senin her dediğini yapacak değilim.Ama uzaktan da kalıplı gözüküyor.Simdi laf söyleyip,dayak yemek istemem gece gece.Bu çocuk bana bir kodumu of be.Bu beni dövse bile üzülmem yani. Sonuçta yakışıklı çocuk.Havam bile olur.Ben bunları düşünürken dalmışım Poyraz en son bana bağırıyordu.

"Hoop! Sende amma değişik kızsın he.Yarım saatir dürtüyorum ne bi tepki ne birşey.Transa mı geçtin,hipnoz mu oldun?

"Ne bağırıyorsun ya.

Birşey düşünüyordum.He hipnoz oldum(!).

"Seni karizmam ve cazibemle hipnoz etmeyi başardım demek.Ahh.. nasıl da yakışıklıyım böyle." dedi ellerini saçlarının arasına daldırarak.

"Anlaşıldı. Sende egocugillerdensin demek."

"Yok, hayır. Ben karizmagillerdenim." dedi gülerek.

Ona gözlerimi devirdim.Arabayı durdurmuştu.Sanırım gelmiştik.Tek katlı bir evdi.Biraz da bir villayı andırıyordu.Böyle bir arabası oluyorsa,böyle bir evi de olması normaldi.Dıştan hoş gözüküyordu.Evi incelerken gereksiz bir soru yönelttim:

"Geldik mi?"

"Hayır, daha gelmedik."

"Ee,niye o zaman arabayı durdurdun?

"Yoo,durdurmadım.Sen şuan hipnozdasın ondan öyle geliyor sana."

"Ya dalga geçme,Poyraz."

Birşey söylemeden tebessüm etti.Arabanın anahtarlarını cebine koyduktan sonra kapısını açtı ve dışarı çıktı.Bende öylece duruyordum.Ne var yani,kibarlık ederek kapımı açması gerek.O kadar da öküz değildir.

"Sorması ayıp ne bekliyosun hâlâ arabada?"

"Sence?" dedim ama anlamadı sanırım.Benim oturduğum kısma gelip,camı aç der gibi eliyle pencereye tıkladı. Yalnız tıkladı kibar kaldı.Bu öküz resmen camı indirecek.En sonunda camı açmak için düğmeye bastım.Yavaş yavaş aşağı indi cam.Bu zengin arabalarından da hiç anlamam.Ben genelde arabalardan anlamam sahi.

Ya Sonra?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin