Bölüm 1 ''ŞOFÖR''

32 10 17
                                    


  Mayıs'ın ilk haftalarıydı. Mihriban daha 4 aylık hamile olduğu için canı yeşil erik aşermişti. bunun üzerine Saim, eşinin aşerdiği yeşil erikleri aramak için evden çıktı. Saim evden çıkalı 5-10 dakika olmuştu. Mihriban'ın telefonu çaldı ve arayan, onun yakın arkadaşlarından Efsun'du. Mihriban masanın üzerinde duran telefonu alıp aramaya cevap verdi.

Mihriban; Efendim. dedi.

Efsun; Mihriban sana acil bir şey söylemem gerekiyor.

Mihriban; Ne oldu? Kötü bir şey mi oldu?

Efsun; Mihriban, kardeşin.

Mihriban; Ne olmuş kardeşime!

Efsun; Kardeşin yerde baygın yatıyordu, yanına gidip kontrol edince sol göğsünde bıçak izi olduğunu gördüm ben ne yapacağımı bilemeyip hemen ambulansa haber verdim, şuan hastanedeyiz. 

Mihriban; T-tamam konum at hemen geliyoruz.

  Mihriban telefonu kapattığı anda endişeyle hemen eşini arar.

Saim; Efendim hayatım, erikleri aldım geliyorum başka istediğin bir şey var mı?

Mihriban; Boşver erikleri! Çabuk eve gel!

Saim; Ne oldu korkutmasana insanı, düştün mü? Bir şey mi oldu?

Mihriban; K-kardeşimi hastaneye kaldırmışlar, hemen gitmemiz lazım.

Saim; Neden hastanedeymiş? Ne olmuş? 

Mihriban; Anlatacak vaktim yok, sen biran önce gel ben sana yolda anlatırım.

  Saim telefonu şaşkınlıkla kapattıktan sonra eve yetişmek için hızlı adımlarla eve doğru ilerliyordu. Eve gelince eşini alıp hastaneye gitmek üzere evden çıktılar...

                                                                                           ⚘

   Mihriban'ın kardeşi ameliyathanede yaşam mücadelesi veriyordu. Ama bunu ona kimin yatığı bilinmiyordu. 

    Efsun Saim'e dönerek  ''Saim, sen bizim aile dostumuzsun senin bu olayı perde arkası bırakmayacağını biliyorum.'' dedi. Saim de Efsun'un bu söylediklerine karşılık ''Ben elimden geleni yapacağım. Sende kendini yorma hem sende Mihriban gibi can taşıyorsun.'' Efsun yüzünde tatlı bir tebessümle ''Haklısın'' dedi. Saim asıl merak ettiği soruyu sormak için tekrar ağzını araladı ve ''Şey...Efsun... Nedim nerede, onu buralarda göremedim'' Efsun tekrardan Saim'e dönerek '' O bugün biraz yoğun olacakmış o yüzden burada yok, yoksa mutlaka gelirdi'' Saim anladım dercesine kafasını aşağı yukarı ağır bir şekilde salladı. Ama Efsun'un yüzünde bir  tedirginlik vardı...

                                                                                          ⚘

  Sonra Efsun konuyu dağıtmak amacıyla yüzünü, ağlamaktan gözleri şişmiş olan Mihriban'a çevirdi ve '' Eee... sizin çocukların cinsiyetini öğrendiniz mi?'' Mihriban boğuk bir sesle ''Evet... bir kız iki erkek'' dedi. Efsun ''Bizimkilerde bir kız bir erkek'' Mihriban sadece başını sallamakla yetindi, çünkü kardeşi içeride ölüm kalım savaşı veriyordu. Mihriban'ın aklında sadece bir soru vardı ''Acaba kardeşim biran önce aramıza dönecek mi?...''

                                                                                          ⚘

  Saim, Efsun'un bu garip davranışlarından çok şüphelenmişti. Çünkü kim özel şoförü ameliyathanedeyken arkadaşına bebeğinin cinsiyetini sorar ki. Hem de sorduğu kişi içeride yaşam mücadelesi veren şoförün ablasıyken. 

GERÇEKLERLE YÜZYÜZE (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin