Mihriban kardeşini görmek için morga gitmek istiyordu. Ve isteğini gerçekleştirdi, tabii Saim de Mihriban ile birlikteydi. Saim, her ne kadar Mihriban'a belli etmek istemese de her yerden delil toplamaya çalışıyordu. Mihriban, kardeşinin mosmor ve buzdan soğuk yüzünü görür görmez ağlamaya başladı. Ağlayan Mihriban zor da olsa morgdan çıkmayı başardı. Çünkü kim kardeşinin cansız bedenini görmeye tahammül eder ki? Bu onun için daha zordu ailesinden sağ olan tek kişi kardeşiydi... Mihriban morgdan çıkar çıkmaz Saim, Mihriban'ın kardeşinin cansız bedenine -yüzüne- bakmaya başladı ve birden ensesindeki yeşilimsi izi fark etti. Bu izin büyüklüğü avuç içi kadar kalın ama kısaydı. Muhtemelen arkasından biri, bir sopa ile sert bir şekilde vurmuştu...
⚘
Aradan zorlu bir gün geçmişti. Saim, hala kardeşinin boynundaki yeşilimsi izi merak ediyordu... Saat çok çabuk öğlen olmuştu. Bir yandan cenaze hazırlıkları... Diğer yandan yüreği yanan yakınları... Cenaze evin önüne getirilmişti. Mihriban'ın yüreği sızlıyordu çünkü kardeşi öldükten sonra hiçbir aile bağı olan kimse kalmamıştı... Kardeşi onun hem arkadaşı, hem sırdaşı, hem babası, hem kardeşi yani aklınıza gelebilecek her türlü rol oynuyordu... Mihriban'ın bundan sonra tek diyeceği şey mekanın cennet olsun kardeşim di.
Efsun içten içe kendini suçluyor, Ahu ise olanları çok normal bir şeymiş gibi izliyordu. Tabii ki Ahu'nun bu tavırları Saim'in çok dikkatini çekmişti. Saim'in gözü biryandan da Nedim'i arıyordu. Nedim ağaçların dibine oturmuş, şoförünü nasıl öldürdüğünü unutmak istiyordu. Çünkü bütün bu olanlar Ahu yüzünden olmuştu yani Nedim Ahu'yu suçluyordu. Kendinin suçsuz olduğunu düşünüyordu ama her iki tarafta suçluydu. Nedim'in iç sesi beynini tırmalıyordu Nedim Ahu ile kütüphanede kahve içiyordu. Sonra Nedim kahvesinden bir yudum aldı ve yönünü Ahu'ya dönerek sırıtan bir yüz ifadesi ile ''Ben Efsun'la boşanıp seninle evleneceğim'' dedi ve elini Ahu'ya uzattı Ahu da elini Nedim'e verince Nedim Ahu'nun elini öptü. Kapıda duran şoförü gördü en fazla ne olabilir ki diyip aldırış etmedi. Ama şoför merdivenlerden hızlı adımlarla inerek Efsun'un yanına gitmişti, Efsun'a kütüphanede gördüğü her şeyi anlattı. Şoförün anlattıklarını şaşkınlıkla dinleyen Efsun'un gözleri deliye dönmüştü çünkü daha dört aylık hamile biricik karısına bunu nasıl yapabilir ki... Nedim şoförün Efsun'a her şeyi anlattığını merdivenin üst kısmından gördü ve eline beyzbol sopası aldı ve yavaş yavaş sakin adımlarla merdivenlerden indi... Şoför Efsun'a bakarken Nedim şoförün ensesine sopa ile sert bir şekilde vurdu ve şoför bayıldı. Ayılınca herkese her şeyi anlatmasın diye sol göğsünde derin bir yara açtı. Bu olanları gören Efsun'un kanı donmuştu resmen öyle kalakaldı. Nedim Efsun'a dönerek sinirli bakışlarla ''Eğer sende birine anlatmaya kalkarsan senin de sonun şoför gibi olur'' dedi. Efsun hala hayretler içerisindeydi neden böyle biriyle evlendi o da bilmiyordu. Bildiği tek bir şey vardı, aralarına Ahu'nun girdiğiydi. Yoksa Nedim Efsun'a deliler gibi aşıktı Efsun da Nedim'e...
⚘
Nedim bunları düşünürken birden Saim seslendi ''Nedim! Sende bizimle tabutu taşıyacak mısın?'' dedi. Nedim bitkin bir halde tamam anlamında başını aşağı yukarı ağır bir şekilde salladı. Nedim'in aklında tek bir şey vardı Ahu ile ayrılmak...
Cenaze ikindi üzeri bitmişti.
Efsun'lar eve gitmişti. Mihriban'ın sol yanında bir boşluk vardı. Kardeşine bunu kimin yaptığını ve neden yaptığını bilmiyordu bilmek istediği tek bir şey vardı, Acaba kardeşi yerinde rahat mıydı...
Efsun ve Nedim eve geldi. Efsun Nedim'e kin dolu bakıyordu. Öyle bakmakta haklıydı. Nedim ise hatasını anladıktan sonra pişman bir şekilde Efsun'a bakıyordu.
Fakat son pişmanlık neye yarar...
⚘
Eylülün sonlarıydı Mihriban ile Efsun'un doğumuna bir-iki hafta kalmıştı. Ve Nedim Efsun'a daha samimi daha yakın davranıyordu. Çünkü yaptıklarından çok pişman olmuştu. Ahu her ne kadar Nedim'in aklını çelmeye çalışsa da Nedim buna izin vermiyordu çünkü Efsun'a olan aşkının her şeyden büyük olduğunu anladı. Ahu'nun Efsun'a olan kini gün geçtikçe büyüyordu. Eğer Efsun hamile olmasaydı Nedim hala Ahu'yu sevecekti. Efsun'u öldürmek istiyordu ama aklına başka bir şey geldi...
⚘
Evet büyük gün geldi çattı. Efsun ve Nedim ilk defa bebeklerini kucaklarına alacaktı. Efsun doktor kontrolünden sonra doğumhaneye girdi... Ameliyat başarılı geçmişti, iki tane çocuk dünyaya getirdi. Nedim tam çocuğunun doğduğuna sevinirken Saim aradı. Saim telaşlı bir sesle ''Nedim biz hastaneye geliyoruz.'' Nedim şaşkın bir ifade ile ''İyi gözünüz aydın.''... Beş-On dakika sonra Saim ile Mihriban içeriye girmişti ama Mihriban sedyede yatıyordu. Mihriban'ı da hemen Efsun'un girdiği doğumhaneye aldılar... Mihriban'ın da doğumu başarılı geçmişti...
⚘
Efsun ve Mihriban'ı aynı odaya aldılar. Daha doğrusu onlar öyle istedi. Nedim ve Saim her ne kadar da bebeklerini görmek isteseler de bebeklerini göremiyorlar, çünkü bebekler daha küvözdelerdir. Ahu bu fırsatı değerlendirip hemen küvözün bulunduğu odaya doğru ilerlemeye başladı. Küvözün bulunduğu odaya girmeden önce odanın içinde doktor olup olmadığını kontrol etti odada doktor yoktu, bu sefer koridora bakındı ''yakınlarda doktor var mı'' diye koridorda da doktor yoktu. Bebeklerin yanına gitti ve iki tane kız olduğunu gördü. Kızların yerini değiştirerek Efsun'dan intikam aldığını sanıyordu...
Aslında her şey daha yeni başladı...
Merhabalarrr✨✨ Sizlere dediğim gibi 2. bölüm daha heyecanlı ''Bana göre''. Umarım bu bölümü beğenmişsinizdir... Lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın. Sizi çok seviyorum. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere👋🏼👋🏼...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEKLERLE YÜZYÜZE (Ara Verildi)
Bí ẩn / Giật gânBu kitaba kısa süreliğine ara vermek zorundayım... Çünkü sınavlarım başladı, ama yazılılardan sonra 1 haftalık tatilde yeni bölüm yayınlayacağım... Kendinize iyi bakın sizi seviyorum🧡🧡🧡
