1.Bölüm

22.4K 199 77
                                    


Hey nasılsınız. Yeni hikayem. İnşallah beğenirsiniz.


Babam ben 5 yaşındayken bizi terk etmişti. Zaten annem doktor olduğu için fazla evde durmuyordu. Bazen geceleri geliyordu. Bazende sabahları geliyordu ve uyuyordu. Biz abimle geçinip gidiyorduk. Arada bazı olaylar oluyordu. Mesela o gün abimi odama çağırdım. Alt tarafı yan odamdan buraya gelicekti. Kapılarımız yan yanaydı! Abim ilk gelmedi ama ısrar edince geldi. Yanıma gelince şimdi gidebilirsin dedim ve abim beni oturduğum yerden boğazımı tutarak kaldırıp yere fırlattı. Böyle maldık.


Alarmın sesiyle alarme küfür ettim ve elimle yere fırlattım. Alarm da çalmasa küfür yiyor çalsa küfür yiyiyor. Her neyse. 5dakika sonra abim uyanmadığımı fark edip odamın kapısına uçan tekme atarak içeri girdi ve ben korkudan yataktan sıçradım. Abim kalktığımı göründe "Aferin bak nasıl da kalkıyorsun. Hadi çabuk hazırlan okula senin yüzünden geç kalmak istemiyorum." Diyip odamdan çıktı. Koltuğumun üstünde olan okul eteğimle okul tişörtümü alıp hızlıca üzerime giyindim ve karışmış olan saçlarımı tarayıp bol bir şekilde ördüm. Çantamı alıp odamdan çıktım.

Abim aşağıda beni bekliyordu. Aslında benden 1 yaş büyük olmasına rağmen ona abi diyordum. Küçüklüğümde öyle alıştırmışlar. Ne zaman ona Toprak desem garip hissediyorum.

Abimin "Güneeş" diye bağırmasıyla hızla merdivenlerden aşağıya indim ve dizlerime kadar gelen çoraplarımı düzeltim vanslarımı giydim.

Okul 10 dakika uzaklığımızda olduğundan yürüyerek gidiyorduk. Abim beni süzdü ve eteğimde bakışları takılı kaldı. Sonra arkasını dönerken "Eteğini aşağıya çek Güneş." Diyip yürümeye başladı. Pufflayıp eteğimi hafif indirdim. Tabi ki abim yanımda değilken eski haline getirecektim.

Koşarak abimin yanına geldim ve beraber okula kadar birbirimize bulaşarak yürüdük. Okula geldiğimizde ben kendi grubuma abim de kendi grubuna gitti. Tuna yanıma gelip elini omzuma koydu ve Melis'e doğru "Lan baksana Toprak abi bize bakıyor mu?" Dedi. Melis gülerek "Hem korkuyorsun hem de elini Güneş'in omzuna mı koyuyosun. Beynine hayranım kanka." Diyip güldü. Bende güldüm.

Zil çalınca herkes sınıflarına doğru gitti. Ders biyolojiydi ve lanet hoca beni seviyordu. Sürekli işlerini de bana yaptırıyordu. Mesela abimlerin sınıf öğretmeni olduğu için sürekli sınıfa yollayıp bir şeyler aldırtıyordu. Şu anda olduğu gibi.

"Güneşcim acaba 12-C'ye gidip Pars Demir'i çağırır mısın?" Dedi.
"Tabi hocam." Diyip ayağa kalkarken Tunalars 'Allahım bana sabır ver' dercesine baktım ve sınıftan dışarı çıkıp abimin sınıfına doğru yürüdüm. Abimin kankasıyla aramız o kadar çok iyi ki(!). Koridorun sonuna gelince kapıyı tıklattım ve içeriye girdim.
"Dersinizi böldüğüm için özür dilerim. Pars Demir'i alabilir miyim? Yaren hoca çağırıyor da?" Dedim. Sınıftaki hoca "Sözlüden yırttın bakıyorum Pars. Hadi git bakalım." Dedi. Bende abime göz kırpıp sınıftan çıktım.

Sınıfın kapısını kapattı ve gülmeye başladı. Ona dönüp uzaylı görmüş gibi baktım ve dönüp yürümeye başladım.
"Yine beni kurtardın koruyucu melek." Dedi Pars. Her seferinde onu derslerden kurtarmamdan bahsediyordu. Gözlerimi devirip yoluma devam ettim. Sanırım biraz hızlı yürüyordum.

Arkamdan "Toprak'ı fazla takmıyorsun heralde. Şu an bu boydaki eteğini görse seni duvara gömer söyliyim de." Dedi ve devam etti. "O yüzden eteğini indiriyorsun." Dedi. Arkamı döndüm ve "Sa-na-ne." Diye bağırdım. Bütün koridorda sesim yankılandı.

Kolumdan tuttu ve beni duvarla kendi arasına sıkıştırdı. "İstediğimde benim olabileceğini biliyorsun değil mi? Okulun en güzel kızlarındansın ve yerinde olsam senin gibi hırçın seksi bir kız olmazdım." Dedi ve beni serbest bırakıp sınıfa girdi. Çaktık ya!

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 13, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Abimin KankasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin