SOKAK LAMBASI

Galiba artık gerçekten tanınan biriydim. Alamamıştır demi alamamıştır. Karşımdaki yaklaşık benim yaşlarımda bir erkekti. Bana bakıp gülümsedi ardından güzel bir ses tonuyla konuşmaya başladı. "Ben Güneş, sende Gece olmalısın." Ben daha çocuğa cevap vermeden telefonumu alıp ağaçtan atladım. Ardından çocuğa bakmadan tabanları yağlamaya başladım.

"Hadi Gece tavana kuvvet kızım!"diyen iç sesimi  onaylayıp koşmaya devam ettim. Kafamı çevirip arkama baktım. Çocuğun arkamdan koştuğunu gördüm. O da ona baktığımı görmüş  olacak ki " Hey! Bekle! Dursana hey! Sana diyorum dursana!"diye bağırmaya başladı. Belki kurtulurum diye etrafıma bakmaya başladım ama burayı bilmediğimi fark ettim. Ben daha hiçbir yeri bilmiyordum ki nereye gideyim. Bir sokak lambasının altında hızımı yavaşlattım. Tam o anda kolumu tuttu. Nefes nefese kalmıştı. Ben böyle şeylere alışıktım. Nefesim kesilen kadar koşmaya , bacaklarım acıyana kadar durmamaya. Genelde ardımadakiler pes edip dururdu ama o durmamıştı. Bu beni şaşırtmıştı. Daha önce insanlar hep pes ederdi çünkü. Küçüklüğümden beri böyleydi bu. Ben daha şaşkınlığını üzerimden atamadan konuşmaya başladı." Ne koştuk kızım ya! Yorulmazmısın sen mahalleyi iki kez bu sokağı dört  kez turlattın!" Bu dediğine gülmeye başladım. O ise bana ters ters bakıp "Neye gülüyordum anlamadım ki!" diyince bu tepkisine daha çok gülmeye başladım. Tamam biraz fazla gülmüş olabilirim. Ben gülünce o daha komik bakmış olabilir. Sonra ben kahkaha atmaya başlayıp yerlere yığılıp karnım ağrayana kadar gülmüş olabilirim. Tamam kabul ediyorum gülmekten gözümden yaş geldi ama napiyim. O benim bu haline bakıp gülmeye başlayınca beraber gülmeye başladık. "Ben  gülüyorumda sen neden gülüyorsun benim gibi" dememle bana ingilizce görmüş fıransız alman rus kedisi gibi bakmaya başladı. "Ne biliyim olum.  Sen gülünce bende gülelim geldi." Buna da gülüncek oda benim gibi güldü. Tam bu sırada yanımıza bir gurup kişi gelmeye başladı.

"Bu arada bir daha söyleyim ben Güneş. Tanıştığımda memnun oldum."  Gözlerimi buraya gelenlerden çekip ona doğru bakıp  " Bende Gece. Tanıştığımda memnun oldum Güneş." Bana bakarken gözlerine merak bulaştı ve konuşmaya başladı." Sen ' GECE  YAĞMURU'sun DEMİ yazar olan. Ben birazcık göz misafiri olmuş olabilirim  ama birazı harbiden. Yazıdan tan-" Güneş sözünü bitiremeden bir tane kız   lafa atladı. "Ohal! Yuh! Çüş! Devenin nalı!" Ben gözlerini büyütüp yutkundum. Kafamı onlar doğru çevirince konuşan kız devam etti. "En sevdiğim best sanatçım ve en sevdiğim yazar. Aaaaa ben hayal görmüyorum demi! Masall cimcir benii!" Ardından diğer kız lafa atladı. "Olum hangisine şaşırdın. Güneş'e mi, Gece'ye mi? Yoksa ikisini bir görmeye mi?" Kızın yüzü aydınlanmış gibi bir anda gözlerini açtı ağzını araladı "Bak ben sonuncusunu şimdi fark ettim. Birlikteker demi birlikteler." Arkadaki çocuk kafasını salladı. "Evet birlikteler" çocuk bunu söyler söylemez kız bizim fotorafımızı çekti ardından selfi yaptı. Ben bu sırada kaçmak için hamle yapıcaktımki az önce fotoğrafımızı çeken kızın seslendiği kız  bana elini uzattı." Ben Masal. Senin adın ne?" Bende ona elimi uzatıp geldiklerinden beri yüzünde olan sıcak gülümsemeye karşılık verdim." Bende Gece. Tanıştığımız memnun oldum."