-Bölüm şarkısı~ Sia- Brid Set Free
9 Eylül 2012
Gece'nin Anlatımıyla...
Acı, iliklerime kadar hissettiğim tek duygu, acı. Sokağın ortasında, insanların gözleri önünde dayak yiyorum ölüceğim belki ama bağırıyorum. Sesimi sonuna kadar çıkartıyorum. Küçükler kaçıyor, büyükler polisi arayın diye bağırıyor, bazıları susup izliyor. Yaşıtlarım o adamın elinden beni almaya çalışıyor. Sonra biri geliyor... Yüzünü hatırlamıyorum. O adamdan beni alıyor ve kaçırıyor. Bir yurdun önündeyim gene başında insanlar var ama o yok. Beni o adamdan kurtaran çocuk yok.
♧
Günümüz
9 Nisan 2022Gece'nin anlatımıyla...
O çocuklardan sonunda kurtulmuştum. Evime yerleşmiştim. Yağrın dersim vardı ve beni ailemden bir kişi bile aramamıştı. Bu duruma her ne kadar içim acısada sesimi çıklartmadım. Markette öylesine dolanıyordum ki karşıma Güneş çıktı. Biz bu çocuktan kurtulamayacakmıyız lan?! Galiba kurtulamayacağız iç ses.
Ne yapıp edip beni buluyolardıya yansam yandan buna yanrım. Her zaman birinci yollardan olan görmezden gelme'yi kullanacaktım. Ama bilim bakalım gene kimin bir işi rast gitmedi? Ben tabiki. Ah neden böyle bir iç sesim vardı en ufak bir fikrim yoktu ama iykide vardı be! Güneş, Bulut ve yanında bir kız vardı. Kahverengi saçlı, kahverengi gözlü, göğüsünün altında karnına yakın duran kötü kestane- kahverengi saçlı. Göz altları olan siyah kapşonlu ve eşofman giymiş. Altında da siyah botları olan bir kızdı bu. Dur bu saniye! Kolunda siyah maske mi var onun? Ben bunları düşünürken marketten çıkmıştım. Tam o sırada Güneş yanına geldi." Naber Gece?" derin bir nefes aldım. Kızı gördüğümde sanki bir şey hatırlamıştım. Acı verici bir şey. Yüzüme gülümsememi taktım, " İyidir senden?" sanki bir şeye kaderlenmiş gibiydi o da. Bulut'a baktığımda o ise kıza bakıp sırıtıyordu. Kız ise gözüyle bir şeyler arıyordu. Güneş'e döndüm gene bana içten bir şekilde gülümsedi ve "Çekinme Gece, sor. Sende artık bizim guruptansın." bunun ardından sevindim. İlk kez biri bir yere ait olduğunu söylüyordu. Kıza döndüm. "Şeyy... Biz tanışmadık, ben Gece. Sen?" o an kız bana döndü ve yaklaştı. Yaklaştıkça kemerli burnundaki çizgi dikkatimi çekti. Bana öyle baktıki sanki bir hazine bulmuş gibi. Sonra bana sarıldı. Noluyoz Gece? Noluyo? Bulunca bana da haber ver iç ses. Bu kız Yağmur mu? Aha o vallaha o. Bana sarılan Yağmur'a sarıldım. "Yağmur napıyosun sen ya? Sesin soluğun çıkmıyor." Bana dik ve anlamamış bir şekilde bakan iki çfit gözü Yağmur'dan ayrıldığında fark edebilmiştim.
🔪
Bu bölüm üç günde yazılmıştır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOKAK LAMBASI
Teen FictionBu gün yeni evime taşınıyordum. Daha büyük bir eve mi? Hayır. Daha lüks bir eve mi? Hayır. Daha huzurlu bir eve. Ben Gece. Ya da "GECE YAĞMURU" diyebilirsiniz. Sosyal medyadaki anonim bir yazarım. Sesim,görüntüm her şeyim saklı. Sadece ruhum her...