Herkesin dünyaya gelmesinin bir nedeni vardır. Sanki ben dünyaya kırılmak için, darmadağın olmak için gelmişim gibi. Her seferinde aynı yere farklı yarayı alıyordum. Ben iki mavinin arasında kaldım. Gökyüzünün biraz altında, denizin biraz üstünde. İ...
"Bu benim hikayem, fırtınaya yakalanmış bir kuş gibi ya da dipsiz bir kuyuya düşmüş bir kız çocuğu gibi hayal edebilirsiniz beni."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sıkıyordu beni evren. Sarılma gibi bir şey bu ama sevgi belirten değil nefret belirten bir sarılma. Nefes almamı engelliyor, hareket etmemi ve gözlerimi açmama izin vermiyordu. Hemde en savunmasız anımda yakalıyordu beni. Uykumda. Neydim ben, evrenin bir oyuncağı mı? Belki.
Ben Mavi, umudunu bir kuşun kanadına iliştirip gökyüzüne ulaştırmaya çalışan, yine aynı umutla o kuşu bekleyen Mavi. Evet, biliyorum biraz saçma geliyor size. Ama bir yerde "Her zaman umut vardır, hiç umut kalmadığında bile." diye bir söz okumuştum. Açıkçası kendimi böyle kandırmak işime geliyor. Ne de olsa yaşamakta bir umuttur öyle değil mi? Daha mutluyduk çocukken, en azından benim düşüncem böyle. Gerçi çocukluğuda pek aydınlık değildir çoğusunun.
Şimdi ise bir sahildeki kum taneleri kadar derdi var kimisinin. Kimisininde o kadar derdi varken umudunu tekrar tekrar filizlendirmekten bıkmayan çabası var.
Hiç dibe battınız mı bilmiyorum ya da hiç mutlu oldunuz mu onu da bilmiyorum. Ama hep bir umudunuzun olduğunu çok iyi biliyorum. Herkesin içinde bir özlem vardır. Kimisi çocukluğuna, kimisi eski haline, kimisi de birine duyar özlemini.
Ben sevda gemisi, sabahın ışıklarıyla Denir attım limana. Kalk bak, titrek bir ses seni çağırıyor. Dinle, seni özledim diyor. Tıpkı toprağın suyu özlediği gibi Tıpkı Mecnun'un Leyla'yı aradığı gibi Tıpkı solan çiçeğin suya özlemi gibi Kalk gözünü aç dalma hayallere Sevdanı ara, Mecnun'un Leyla'sını aradığı gibi Sende susa suya toprak gibi Sende suyu bekle çiçek gibi Vazgeçme, yılmadan devam et Benim dediğim gibi Tıpkı Mecnun'un Leyla'sını aradığında yılmadığı gibi Tıpkı çiçeğin bekleyişindeki sabrı gibi Tıpkı benim sana olan sevgimin kuvveti gibi Sende seni seviyorum diyebilmelisin Benim dediğim gibi.
Kimi beklediğimi bilmiyorum ya da kimi özlediğimi bilmeyerek bekleyip özlüyorum. "Özlem duymak ; bir kimseyi veya bir şeyi görmek istemek, kavuşmayı istemek" diye tanımlanır.
Özlem duymak aslında bir nevi beklenti içinde olmaktır. Siz hiç gelmeyen bir gemiyi beklediniz mi? Beklemek kolay gibi görünse de aslında çok zor ve acı veren bir şeydi. Hele ki karşılığını alamıyorsanız. Neyse buraları geçelim bir de benim hikayemi dinleyin. Belki de bir yer açarım kalbinizde ya da yol gösteririm size kim bilir?
Bu benim hikayem, fırtınaya yakalanmış bir kuş gibi ya da dipsiz bir kuyuya düşmüş bir kız çocuğu gibi hayal edebilirsiniz beni. Bana kalırsa fırtınaya yakalanan bir kuş gibi hayal etmenizi isterim.
