Ben her gün dışarı çıkıyorum. Arkadaşlarım var hepsi de çok tatlı. Evdeyken yemek yiyemiyorum çünkü o sıra arkadaşlarım dışarıda oluyor ve benim aklım onlarda kalıyor. Bu yüzden ben dışarıdayken annem abagimi alıp yanıma geliyor, yemeğimi gayet güzel yiyorum. Bazen akşama kadar oynuyorum, hatta annem beni eve çağırarak ısrar ediyor ama arkadaşlarım dışarıdayken ben nasıl eve gireyim ? Sonra annem dışarı çıkıyor ve beni tutup eve götürüyor ben gittikten sonra arkadaşlarım da eve gidiyor zaten. Sonra abim annem eve çağırıyor ama abim mahallede durmuyor ve bu yüzden onu arıyoruz hep. Kardeşim Esila'ya ben de bakıyorum, yardım ediyorum bazen. Ben okula gitmiyorum Down Sendromlu olduğum için benim bilgi hastalara özel sınıf yoktu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON GÖZYAŞI - Gerçek Hayat Hikayesi
RandomBir Down Sendromlu kızın ailesi , hayatı ve çoğu kişiden dışlanması.