DANGEROUS DESIRE 1: Achilles Belarde (BxB) (MPreg)

CHAPTER ONE

"AKALA ko ba nalulunod? Anong nangyari do'n?" Bungad ng Ina ni Lynn habang inaalalayan ang anak papasok sa inaakupahang kwarto. Takang-taka ang mukha ng binata sa ini-asta ng iniligtas niya kanina. Siya na nga ang iniligtas, pero parang galit pa.

Nagkwento kasi siya sa Ina tungkol sa nangyari kanina tungkol sa nangyari. Of course, hindi niya sinabi ang buong detalye dito. Hindi niya sinabing naghalikan sila at tinadyakan nito ang pagkalalaki niya. Ayaw niyang makutusan siya ng Ina dahil alam niyang siya ang sisihin nito kapag nagkataon. Kesyo, dapat hindi ganito, dapat hindi ganiyan, dapat hindi hinalikan. Etc. Kaya, 'wag na lang muna.

Naupo si Lynn sa upuan at napasandal doon

"Lynn. Tinatanong kita." Napatingin si Lynn sa Nanay niya nang muli itong mag-salita. "Ano kako ang nangyari at parang hindi naman nalunod ang lalaki?" Confusion swallowed on his Mom's face.

Lynn sighed. "Mom, I they're just playing around. He is not in danger." Lynn sighed again when he recalled the kissing scene on the Ocean. That jerk! He stole my first kiss!

"Ohh, god. I thought he's dying." Nasapo ng Ina niya ang noo. "Bakit ba kasi binibiro ng mga kabataan ngayon ang buhay? Oh, god."

Palihim na napa-ismid si Lynn. "Asked him." Maikling sagot niya at ipinikit ang mga mata. Sobrang dami ng nangyari ngayong araw. Nakilala niya si Krizzy, iyong lalaking nagnakaw ng halik niya, at higit sa lahat, ang nakakapagod na biyahe.

Napahinga ng malalim si Lynn, napaka-dami niyang iniisip, lalo na ang lalaking iniligtas. Why would I think of him, Lynn? Stop thinking about him! Nakapikit na pinag-krus ang kaniyang mga braso. Maya-maya pa'y nadamdaman niya ang malalim niyang pag-hinga. Hanggang sa nag-dilim ang buong paligid niya.

"Lynn, wake up. Were here."

Isang malambing na boses ang nag-pagising sa kaniyang mahimbing na pagkakatulog. Pupungas-pungas ang kaniyang mga mata nang dumilat. It was his mother while smiling at him.

He stood up from his seat and ready their boxes and luggages so they can easily go out in the Yacht.

"I will take care of our boxes and you will take car of our luggages." Anunsiyo ng kaniyang Ina bago lumapit sa mga maliliit na boxes.

Tumaas ang kilay ni Lynn. Ang dami nilang luggage. Apat iyon at halos lahat ng laman niyon ay kaniya. He grimaced. Dapat pala hindi ko dinala 'yung ibang gamit ko.

"Ready?," asked by his, Mom while smiling.

Walang buhay siyang tumango at hinawakan ang apat na maleta.

"Ngumiti ka naman, anak. Baka mapagkamalan kang masungit ni Tita Virginia mo."

"How to smile? Like this?" Lynn sarcastically fake his smile.

His Mom grimaced. "Try to smile. A genuine smile." Lynn grimaced, too. "And speak tagalog. You're always use english language."

Lynn mentally rolled his eyes. "Ok, mom."

"Let's go." Anang Ina niya at nag-simulang manguna sa pag-lalakad.

Before he walk, Lynn heaved a deep sigh before grabbed their luggages and followed his Mom.

It's nice to be here. Lynn smiled as the fresh air roam around his body after entering out of the Yacht. Malakas man ang sinag ng araw, ngunit may kasabay naman itong sariwang hangin na kaysarap sa pakiramdam.

Akmang mag-papatuloy sila at maglalakad nang makaramdam siya ng paninikip ng pantog niya.

"Mom, I'll just go to the restroom." Paalam niya sa Ina.