Zagadkowa trylogia: Trouble

Prolog

Tym, którym śmierć wyrwała z uścisku ukochaną osobę.

—————————————–

kłopot «skomplikowana lub przykra sytuacja, wymagająca jakiegoś działania»

Kłopoty są nieodłączną częścią ludzkiego życia. Mamy tylko dwie opcje do wyboru: zaakceptować je lub walczyć z nimi, mimo że z góry jesteśmy skazani na przegraną. To, jak zamierzamy się z nimi zmierzyć, zależały tylko i wyłącznie od nas.

Nie można było jednak o nich zapominać, udawać, że ich nie ma. One cały czas, jak nikt inny są przy nas i nie odstępują nawet na krok. To właśnie one przypominają, jak słabi jesteśmy. Uczą, że człowiek jest tylko marną istotą, która nie ma szans przeciwstawić się losowi.

Zapomnienie o kłopotach i pozbycie się ich graniczy z cudem. Wszystko, co robimy, by je od siebie odgonić, nic nie daje.

Tak było też z Tobą. Byłeś moim osobistym kłopotem, odkąd tylko pamiętam. Mieszałeś, nie dawałeś mi spać po nocach. Moje myśli cały czas skupiały się wokół Ciebie. Kiedy tylko wszedłeś w moje życie, nie mogłeś i nie potrafiłeś z niego wyjść. Było to niemożliwe.

Wraz z losem konspirowaliście przeciwko mnie. Oboje pokazywaliście mi, jak życie mnie nienawidzi i ze mnie drwi. Jak ludzie potrafią zniszczyć swoim egoizmem.

Kłopoty nauczyły mnie, że życie nie jest tak kolorowe, jak mi się wydawało. Codziennie trzeba było mierzyć się z niesprawiedliwością oraz brutalnością tego świata, jednak ja tego nie dostrzegałam, ponieważ byłam zbyt ślepa i nie chciałam wychodzić spod szklanego klosza. Kłopoty zaczęły mnie naprawiać, dając mi życiową lekcję, że na świecie nie ma niewinnych i dobrych ludzi. Każdy z nas ma swoje kłopoty, przez które stajemy się potworami.

~ 0,2k słów
Twitter: @/viniacze #troublewatt
TikTok: @/doopasheya #troublewatt