Umarım beğenirsiniz uzatmıycam direk giriyorum :)
Keyifli okumalar
"Giir"
"Nefes Hanım müsait misin"
"Noldu Defne müsaitim"
"bir beyefendi sizinle görüşmek istiyor"
"kimmiş"
"bilmiyorum adını vermek istemedi"
"tamam al içeri" kim geldiki bir dakika geçmeden kapım çaldı
"gir" olduğum yerde çivilenmiş gibi kalmıştım o kadar yıldan sonra ilk defa görüyordum ama nerde görsem tanırdım ben bu yüzü
"Nefes" dedi şuan vermem gereken tepkiyi bilmiyordum kendime soruyorum koşup sarılmalı mıyım yoksa mesafeli mi olmalıyım evet belki onun bi suçu yoktu ama yinede beni onca yıl arayıp sormamış biriydi benim için belki öyle değildi inanın bana bende bilmiyorum şuan tek yapmam gereken yüzüne donmuş gibi bakmayı kesip bir tepki vermek
"Cengiz" dedim dediğim an gözlerim dolmuştu çok fazla ciddi ve asi olmamın yanında duygusallığımı saklayamama huyumdan nefret ederim yavaşça yaklaştı bende masadan kalkmıştım ona doğru ilerledim onunda gözleri dolmuştu benimde ben parmaklarımla göz altlarımı sildim ve yanına iyice yaklaştım ve aynı anda birbirimize sarıldık o kadar özlemişimki
"Özür dilerim" dedi kulağıma fısıldarken yavaşça geri çekildim ve elimle koltuğa oturması için işaret ettim masamın üzerindeki selpağı alarak gözyaşlarımı sildim ve karşısındaki koltuğa oturdum onun konuşmasını bekliyordum ama oda cesaret edemiyor gibiydi
"Bak Nefes ne desen haklısın biliyorum seni hiç aramadım hiç sormadım hiç yanına gelmedim " lafını kestim
"bunların bir önemi yok" dedim surat ifadesi değişmişti herzaman onlara göre asi dik başlı ve söz dinlemez bir kızdım
"Beni dinlemek zorundasın Nefes"
"Dinlemek istemiyorum Cengiz söyleyeceğin hiçbir şey ama hiçbirşey hiçbirinizin beni arayıp sormadığını, ne yediğimi, nerde kaldığımı, nerelerde okuduğumu, ne zorluklarla buralara geldiğimi sorup sormadığınızı değiştirmez evet belki çok zor olmadı bir şekilde şanslıydım ve rahat geldim buralara ama bunu hanginiz biliyordunuz ki yani kısaca bana nedenlerini sakın sıralama sakın"
"hiç bir şey bilmiyorsun Nefes bi kere beni dinle"
" buralara hiçbirşey bilmeden geldiysem bilmeden hayatıma devam edebilirim bir yerim bir evim bir adım ve bir mesleğim var belki evliyim ve çocuklarım var bunun hangisini biliyorsun sen bunları bilmiyorsan bende onları bilmek zorunda değilim "
" Evli değilsin ben bunu biliyorsam beni söyliyceklerimi dinlemek zorundasın"
"Cengiz zorlama lütfen hiçbirşey duymak istemiyorum gerçekten ben kendimle çok mutluyum ben böyle mutluyum "
"mutlu olmadığını ikimizde biliyoruz ailene verdiğin değeri babana olan aşkını ve Cansu için yapamayacağın hiçbirşey olmadığını ikimizde biliyoruz ve bu sana her zaman acı çektiryor gel inat etme biraz konuşmama izin ver" kahretsin doğruyu söylüyor Cansu'su için herşeyimi ortaya koyabileceğimi ve babamın hayatımdaki en değerli aşkım olduğunu biliyor babama kızgın değilim çünkü ben ona kızamam belki benim için bütün o lafları söyledi ama yinede ben eğer bir şey yaptıysam ve pişman olsam dahi asla geri lafımdan dönmem pişman olsam dahi
"ne konuşmak istiyorsun" dedim gözlerime baktı ve zorlandığını anlıyorum küçükkende hep babama bir şey söyliycekken ve tepkisinden korktuğunda bu hale gelirdi tam ağzını açmıştı ki kapım çaldı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evlenmeye Mecburuz
ChickLitBen ne yapmalıyım şimdi Bütün hayatımdan vazgeçip bir kızın hayatını mı düşünmeliyim ? yoksa O kızı hiçe sayıp vicdanımla bütün bir ömür boyu mu yalnız mı kalmayım? Belkide hepimiz icin dogru olan bir yol var ne kadar yanlis gorunsede kimse sonunu...