Yavaş yavaş gözlerimi açtım etrafa bakındım bi an için unutmuşum nerde olduğumu Kağan ayakta giyiniyordu
"Doruk nerde "
"Aşşağıdadadır hayatım Günaydın"
"Günaydın canım "
"Annemlerde gelmiş "
"Aaa gelmişler mi iyi yapmışlar"
"Nefesim hazırlan hadi inelim sonra amcama gideriz"
"Tamam hayatım" kalkıp elimi yüzümü yıkadım makyajımı yapıp saçlarımı hafif dalgalı bıraktım siyah pantolonumu giyip üzerine bordo şifon dökümlü bluzumu giydim sporlarimi giyip Kağan'a döndüm ben hazırlanırken beni izlmeye bayılan kocama gülümsedim
"Hazırım"
"Dur şimdi kalkıcam ve sen aaa çantam ne alsam diyceksin"
"Aaaa çantam ama buraya 2 tane getirdim" güldü
"O kadar çantanın içinden uğraşıp 2 tane seçmişsin al ikisinide "dalga geçerek kahkaha attı
"Sana daha önce ukala olduğunu söyleyen olmuş muydu yoksa yine ben mi söylüyorum " çantalara bakıyordum yumuşak siyah deri kol çantamı alıp ne gerekliyse doldurdum
"Bir karım var hergün hatırlatır sağ olsun " dudaklarimdan öptü ve geri çekildi
"Hadi bakalım " elini uzatıp elimi tuttu odadan çıktık
"anneee bak kiiimler geldii" doruğun o neşeli sesli bütün avluyu sarstı
"Oy oy oy benim oğlumne kadar neşeli" hızla aşağı indik
"Hoşgeldiniz annecim"
"Siz daha hoş geldiniz be kızım şükürler olsun"
"Napalım işte, babacım benim ne çok özlemişim"
"Kızım canım kızım "
"Günaydın annecim Günaydın babacim" hadi kahvaltıya diyen yasemin anneye gülümsedim
"aah şu keteleri ne çok özlemişim " diyerek oturdum annem gülümsedi
" afiyet olsun güzeller güzeli gelinim"
"Baba ya amcam çok kötü kabullenmis resmen"
"Off oğul off yaşlılık psikoloji işte yapabilecegimiz tek şey son zamanlarını mutlu geçirmesini tek olmamasini sağlamak "
"Ya aslında bana çok çökmüş gelmedi"
"Öyle deme kızım baya çöktü "
"Öyledir ama çabuk pes etmiş sanki "
"Pes etmek değil mecburiyeti kabulleniş" Kağan bana bakarak iç çekerek konuştu
"Ya aslında o evden çıksa buraya gelse daha kalabalık daha etkili olur yalnız kalmasından"
"Öylede dünür istemiyor ki kendi yatağımda olcaksa olsun diyor"
"Çok zor valla Allah yardımcısı olsun"
"Kağan hadi geçmiyor boğazımdan aklım kaldı gidelim"
"Durun kızım yiyin hele bişeyler"
"Yok anne geçmiyor valla boğazımdan hadi Kağan" ayağa kalkmıştım bile
"Doruk sakın üzme kimseyi tamam mı annecim lütfen bak"
"Bende gelmek istiyorum"
"Hayır annecim lütfen söz dinle bak babaanne anneanne seni özlemiş"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evlenmeye Mecburuz
ЧиклитBen ne yapmalıyım şimdi Bütün hayatımdan vazgeçip bir kızın hayatını mı düşünmeliyim ? yoksa O kızı hiçe sayıp vicdanımla bütün bir ömür boyu mu yalnız mı kalmayım? Belkide hepimiz icin dogru olan bir yol var ne kadar yanlis gorunsede kimse sonunu...
