Nowoczesny MIND

bez kolejności

idąc po parku widzisz młode pokolenie,
żałosne,
ile zła spotka na swojej drodze,
ile złych ścieżek obierze,
ile błędów popełni,
ile będą musieli za nie zapłacić,
nie zdają sobie z tego jeszcze sprawy.
potem patrzysz na matki z niemowlęciami w wózkach,
ile przed nimi nieprzespanych nocy,
ile stresu je czeka,
ile kłótni z partnerem,
ile wizyt u lekarzy,
ile wydanych pieniędzy.
wracasz do domu i patrzysz w lustro
i widzisz siebie,
samego jak palec,
nie wiesz jak sobie poradzisz w dorosłym życiu,
czy dasz radę osiągnąć coś co sprawiłoby, że stałbyś się wzorem dla młodszych,
czy poszliby w twoje ślady,
czy walczyliby o swoje tak jak ty masz zamiar?
stój,
jeszcze nic nie osiągnąłeś więc co ty możesz wiedzieć o przyszłości...
nim się obejrzysz złapie cię prawdziwe życie, które da ci wycisk,
zapomnisz o młodzieńczych latach,
zajmiesz się pracą,
zadowalaniem szefa, byle utrzymać się na wodzie,
już nikt za rękę nie będzie cię prowadził,
sam nie jesteś w stanie sobie pomóc,
straciłeś przyjaciół i rodzinę,
odepchnąłeś ich.
po latach nie załapiesz kiedy cię zaczną boleć kości do takiego stopnia, że nie będziesz w stanie się poruszać,
kto cię zabierze do lekarza,
kto przyniesie wodę,
kto posprząta ci w domu, żebyś nie zdechł tam jak ostatni menel,
bez pomocy,
jak idiota będziesz przekonany że to było dobre życie,
ale niepotrzebnie się okłamujesz,
przecież nie masz nikogo kto powiedziałby ci prawdę o

      cyklu życia