Łupie mnie w kolanach,
boli mnie głowa.
Czuję już mój koniec.
Kiedy będziemy tańczyć w sinym blasku gwiazd
już widzę jak nogi mi się łamią w kolanach...
Dosłownie.
Porzucasz mnie, niepełnosprawną.
A mój środek powoli, z dnia na dzień, kawałek po kawałku umiera
i czekam na mojego egzorcystę, który zabierze ciebie ode mnie.
Szatanie.
:))
CZYTASZ
Nowoczesny MIND
PoetryDZISIAJ JA JESTEM POEZJĄ. Chodź i sprawdź zakamarki moich szarych komórek.