If there's no tomorrow.

We all have this what we call Special Someone. Yung sobrang malulungkot tayo pag nawala. Yung tipong isusubo mo na lang na pagkain, ibibigay mo pa kasi gusto niya. Yung kaya mong magawa bigla yung mga bagay na dati'y hindi mo naman ginagawa mapasaya lang siya. Yung nagiging matapang ka, kapag kasama mo siya para lang maparamdam sa kanyang safe siya. Yung pagaaralan mo yung mga bagay na hindi naman dapat pero gusto nila kaya mo gagawin. Yung magpupuyat ka hanggang madaling araw, masabayan lang yung trip niya. Yung makikinig ka sa mga kwento niyang hindi ka interesado pero makikinig ka parin kasi baka mafeel bad siya. At higit sa lahat, yung darating ka sa puntong handa mo ng ibuwis ang buhay mo, para lang sa kanya. :)

Ang love, para sakin, isang desisiyon. Alam nating lahat na ang love daw, bigla mo na lang siyang mararamdaman. Totoo naman yun. Pero ang point ko, once na maramdaman mo to, hindi ka naman agad agad mapapamahal sa kanya ng sobra eh. May chance ka pa para umatras. Pero if you choose to convince yourself na mahal mo na siya, di mo na siya mapipigilan. MakoControl. aba, masarap kayang maInlove. :)))

Sometimes, we're taking them for granted. At narerealize na lang natin ang halaga nila kapag wala na sila. Bakit nga ba ganun nu? Bakit nga ba kapag andiyan, hindi natin pinapansin masiyado? Pero pag wala na, iiyak iyak tayo? :) Bakit nga kaya? Alam kaya ni Maggy kung bakit? Let's read her story. ;)