August 18. Sunday.
We went to church. Nagkita kami ni Nello.
I talked to him personally. Para naman kung magbbreak na kami talaga, hindi yung sa text lang di ba. Tsaka parang hindi parin kasi malinaw ang lahat eh.
Papasok na ko ng simbahan. Nilibot ko yung paningin ko para makita siya.
Nakita ko na siya.
Si Nello.
Nanghina ako bigla.
Sh*t.
Naramdaman ko bigla yung sakit.
Habang naglalakad ako papalapit sa kanya, tinititigan ko lang siya.
Kiniss niya ako sa pisngi. At pinaupo ako.
Start na ang mass.
Pero buong atensyon ko, nasa kanya lang.
I stared at him.
Hinawakan niya ung kamay ko.
Hinigpitan ko yung pagkakahawak.
Ayan na...
Nagsisimula ng pumatak ang mga luha.
"Wala na ba talaga?" I asked.
"Pahinga na muna tayo. Pahinga ka na muna."
Nagtuloy tuloy na.
Ayaw ng tumigil sa pag patak.
"I love you."
"Mags. Sorry. Tumahan ka na."
"I loved you."
"Tahan ka na Mags. Please."
"And i'll always be."
Till the end of the mass, umiiyak ako. While holding his hand. Trying to convince him na sana wag muna siyang mawala.
"Maggy, you have to go na. Hinahanap ka na ng mom mo. Tumahan ka na please."
"...."
"Ano bang gusto mong gawin ko? Mags, para sayo rin to. 3 months. Pahinga ka lang. After 3 months, at mahal mo pa ko, okay na tayo niyan pareho for sure."
"Promise?"
"Promise. Sige na po. Tahan ka na. Pulang pula ka na oh."
I smiled. Okay na ako. He promised me he'll come back eh. :)
Pero hindi parin ako kampante. I know him.
3 months?
Kaya ko yun.
Ako pa?!
Eh siya kaya?
Kaya niya kaya?
BINABASA MO ANG
If there's no tomorrow.
RomanceWag sayangin ang bawat oras na kasama mo ang taong mahal mo, ultimo bawat segundo. Habang andyan pa, pahalagahan mo. :)