~𝗪𝗼𝗿𝗸 𝗼𝗳 𝗳𝗶𝗰𝘁𝗶𝗼𝗻 𝗽𝗹𝗲𝗮𝘀𝗲 𝗱𝗼𝗻𝘁 𝘁𝗮𝗸𝗲 𝗶𝘁 𝘀𝗲𝗿𝗶𝗼𝘂𝘀𝗹𝘆.𝗦𝗼𝗿𝗿𝘆 𝗳𝗼𝗿 𝘁𝗵𝗲 𝗴𝗿𝗮𝗺𝗺𝗮𝘁𝗶𝗰𝗮𝗹 𝗮𝗻𝗱 𝘁𝘆𝗽𝗼 𝗲𝗿𝗿𝗼𝗿𝘀.
-𝗢𝗻𝗲 𝘀𝗵𝗼𝘁-
~𝗚𝗼𝗱 𝗚𝗮𝘃𝗲 𝗠𝗲 𝗬𝗼𝘂~
𝗦𝘁𝗮𝗿𝗿𝗶𝗻𝗴:
𝗠𝗿. 𝗢𝗴𝗶𝗲 𝗔𝗹𝗰𝗮𝘀𝗶𝗱 𝗔𝘀 𝗗𝗮𝘃𝗲 𝗔𝗹𝗰𝗮𝘀𝗶𝗱
𝗠𝘀. 𝗥𝗲𝗴𝗶𝗻𝗲 𝗩𝗲𝗹𝗮𝘀𝗾𝘂𝗲𝘇 𝗔𝘀 𝗘𝗹𝗹𝗲 𝗩𝗲𝗹𝗮𝘀𝗾𝘂𝗲𝘇
𝗘𝗟𝗟𝗘'𝗦 𝗣𝗢𝗩
Hindi ko na alam kung ano pa ang gagawin ko mawala lang ang sakit na nararamdaman ko ngayon,ang hirap na,nakaka pagod ng umiyak dahil sa sakit.Its have been two years since Ariel leave me and marry other woman,its hurt because his my first love.Sya ang kaunaunahang lalaking minahal ko ng sobra,sobra pa sa sobra.
"Elle okay ka lang?"Pukaw sakin ni Lea."Kanina ka pa nakatulala dyan."
Nasa trabaho kami ngayon.
Binalingan ko ito."Ha?O-oo okay lang ako."Ani ko saka pilit na ngumiti at initinuon ang atensyon sa mga papeles na nasa harapan ko ngayon.
"Segurado ka ba?"Paninigirado rito."Parang malalim kasi ang iniisip mo,si Ariel ba nanaman yang iniisip mo?"Doon ako natigilan saka titigan sya.
"Naku Elle,gumising kana dalawang taon na ang nakakaraan hindi mo parin sya nakakalimutan."Wika nito."Tingnan mo nga iyang itsura mo,hindi na ikaw ang Elle na kilala ko,ni wala na nga akong makitang tunay na ngiti sa mga labi mo mag mula ng iniwan ka ng gagong Ariel na yun."Akala ko ako lang ang nakakapansin sa mga pag babago sa sarili ko,tama si Lea marami na ngang nag bago sakin,hindi na nga rin ako makangiti ng tunay.Wala naman kasing dahilan para ngumiti ako eh.Puro sakit at lungot lang ang nararamdaman ko,ni katiting na ligaya wala ako.
"Okay lang talaga ako."Wika ko saka muling tumuon sa ginagawa.
Napabuntong hininga na lang si Lea saka nag trabaho na rin.
Sabay kaming kumain ni Lea ng lunch break,sa resto kami kumain para maiba naman daw sabi ni Lea.
Tahimik lang kaming dalawa habang hinihitay ang inorder naming pagkain.
"Mag babanyo lang ako."Pag papaalam ko kay Lea.
Tumango ito."O segi."
Kinuha ko ang shoulder bag ko saka nag tungo sa ladies rest room.Pag katapos kung umihi nag hugas ako ng kamay saka napatingin sa salamin.
Ibang iba na ang itsura ko kumpara sa itsura ko noon bago pa ako iwan ni Ariel.Wala na ang matatamis na ngiti sa mga labi ko,hindi na rin ako nag lalagay ng kolorete sa mukha,para saan pa.Pati pananamit ko nag bago,hindi na ako nag aayos ng sarili kulang nalang mag palda ako mag mu-mukha na akong manang.
Habang natingin ako sa salamin hindi ko namalayan na may tumutulong luha sa mata ko,dali dali ko iyung pinunas at inayon ang sarili saka lumabas ng banyo.
Naka yuko ako habang nag lalakad kaya hindi ko nalamayang may tao pala akong nakabongaan.Dahan dahan akong nag angat ng tingi para sana humingi ng tawad.Pero ganun nalang ang gulat ko ng mag tama ang mga mata namin,parang tambol dahil sa lakas nag pag tibok niyo.Hindi ako nakapag salita at parang may magnet ang mga mata ng lalaking to dahil doon lang naka tuon ang mata ko.
𝗗𝗔𝗩𝗘'𝗦 𝗣𝗢𝗩
Nag lalakad ako patungo sa banyo ng mag makabongoan ako,hindi ko sya napansin dahil nakatutok ako sa cellphone ko.Dahan dahan ko syang tininginan,parang huminto ang pag yanig ng mundo ko ng mag tama ang mga tama namin,sobrang bilis din ng tibok ng puso ko.Ngayon ko lang naramdaman ko,ngayon lang ako nakaramdam ng pagbilis ng pag tibok ng puso sa babaeng naka banggan ko lang,sa dami ko ng naka banggan na babae ngayon ko lang naramdaman to,something is speceal in this woman,damn she's beautiful even she just wearing a simple denim jens and white t-shirt.Pero iba rin akong napansin,wala akong saya na nakikita sa mga mata nya,kung hindi ako nag kakamali,lungot ang nakikita ko.
