I Wish I Had Her Life

1.

My name is Katherine Muhlach. I love musical theatre so much. To the point na nag-a-audition na ako sa mga production na puwede kong ma-grab as a ticket to be discover abroad. Of course, when you say you're a fan of Musical theatre, hindi na mawawala diyan ang pangalan ni Lea Salonga. Ang naglagay lamang ng theatro sa mapa ng Pilipinas.

I've always admired her since I was a kid, lagi na ako nakasubaybay sa album niya. I can afford her concert kahit VIP pa 'yan, I can go to The Voice, everything is indeed a perfect life. Except one, I have a shitty mother. Yes, you heard it right.

She's not always present, laging nasa kabit niya, dahil ang habol lang naman niya sa tatay ko ay ang pera niya. So, since ayaw niya sa ama ko, she ddin't want me as well. Ginawa niya lahat ng makakaya niya para malaglag ako. Unfortunately, malakas daw ang kapit ko. Pero, ba't hindi na lang kasi ako hinayaan ni Lord na malaglag? I mean, they keep telling me that I have a purpose. But, what is it?

Anyway, masiyado na kaagad malungkot itong mga sinasabe ko. Obviously, I'm doing a Lea Salonga Marathon. Wala siyang gaanong video ngayon dahil nga busy siya gumawa ng Musical sa Japan called Allegiance. Well, naka-plan naman na ang bakasyon ko sa Allegiance. All I need is time and date na puwede kong mapanood ang musical.

Someone knocked on the door. Siyempre, alam ko na agad kung sino iyon. Dahil in the first place, si Papa lang naman may paki sa akin.

"What are you doing, anak?" Bungad niya sa akin ng pagkabukas ko ng pinto. Nakatingin lang ako sa kanya at nagbigay ng space para makaupo siya sa tabi ko.

"The same. The usual." Wala akong gana makipag-usap. Pero, siya na lang ang may paki sa akin kaya I'm giving him my attention.

"Is there something bothering you kung ba't ka ganyan sumagot ngayon?" Tanong niya sabay hawi sa buhok ko. As much as I would like to tell the story why am I being like this, nakita ko sa mga mata niyang pagod na siya. Kaya, pinagpaliban ko na muna. Alam din niya kasi if I'm overthinking my life or if I'm okay. Hindi naman kasi ako naniniwala na kapag parent ka is alam mo na ang nararamdaman ng anak mo. But, my Dad knows every bit of me.

"No na, Dad. You need rest. I'll make kuwento some other time." Pilit ko namang ngiti sa kanya at ngumiti siya pabalik.

"Are you sure?" Tumango ako at tumayo na siya, sabay halik sa ulo bago niya tuluyang inalisan ang kuwarto ko at nag-focus na lang ako sa panonood ng videos ni Lea.

Then suddenly saw a video of Nicole and Lea hugging each other and telling each other kung gaano nila kamahal ang isa't-isa. Naramdaman kong may tumulong luha sa aking mga mata. I know that my Dad loves me. I know that he's willing to take good care of me. But, sometimes I just think when will I ever experience the love of the moher. Kasi kahit naman sabihin ko na sobrang perfect na ng Daddy ko at never siyang nagkulang, somehow I am coming to a point where I'm going to overthink what went wrong kung bakit hindi ako mahal ng nanay ko. Kaya nga, hindi ako naniniwala sa sinasabe ni Lea before na walang nanay ang hindi mahal ang anak. Kasi bakit ako? My Mom is here. She's present, she's not even dead. Pero, ni minsan never kong naramdaman na nanay ko siya,

Napayakap na lang ako sa unan na may pirma ni Ms. Lea and the mental breakdown begin until I fell asleep.

FAST FORWARD TO ALLEGIANCE MUSICAL

Katherine was travelling all by herself. Ang Papa niya, may work siya. Ang Mama naman niya, the usual. Wala namang pake sa kanya. So, nasanay na lang siya na manood ng concert mag-isa, manood ng musical mag-isa, at kung ano pa ang mga bagay-bagay. Mabuti na nga lang na hindi naman mahigpit ang mga magulang niya. Pero, sa sobrang luwag halos Papa na lang niya ang nararamdaman niyang may pake sa kanya.

Kapag nasa eroplano, lagi lang siyang nasa window seat. She doesn't know why, pero gustong-gusto niya talagang nasa dulo niya at titignan ang ulap habang pinapakinggan ang kanta ni Lea. She was currently listening to "I dreamed a dream" swak sa kanya ang kanta. She doesn't wanna live like this, oo nakukuha niya ang gusto niya. Pero, ang kalinga ng Magulang niya ay tila ba parang pinagkait sa kanya.

Sumandal siya at humiga, nag-decide na lang siyang matulog during those hours. Kasi ayaw niyang umiyak knowing na lately ang dami na niyang mental breakdown.

FAST FORWARD - LEA'S MUSICAL PRODUCTION

Ilang beses na niyang nakita si Lea. Pero, sobrang nas-starstruck pa rin siya. She was trying to catch her dahil gusto niyang magkaroon ng picture ni Lea. To be quite honest, medyo nakikilala na ni Lea ang mukha niya. Dahil sa kahit na saang ganap nito, laging present si Katherine. Mapa-ibang bansa man o sa Pilipinas.

Unfortunately, hindi naabutan ni Katherine si Lea. Ang laki ng dismaya nito sa isip kaya napaupo na lang siya sa sahig. Saka niya naramdaman ang pagod kakahabol.

LEA'S POV:

As much as I want to spend my time with my fans, I can't. Dahil bukod sa show na ito, may mga rehearsal pa rin kami before the actual show. And, parang gusto ng katawan kong magpahinga na muna. Siguro naman, maiintindihan ng fans ko 'yun. I am not the type of person who likes crowd. Bibihira lang ang nakakalapit sa akin kapag may concert or show ako. I don't care what they say.

Napansin ko sa sahig na parang may isang necklace na sobrang familiar sa akin, kinuha ko ito at tinignan kung tama ba ang hula ko.

Pinagmasdan ko ng maigi at napaluha na lang ako. Hinanap ko ang may-ari ng necklace na iyon dahil iyon ang palatandaan ko kung sino ang nagmamay-ari.

"Guard, wait lang. I just have to find the person who owns this." Hindi ko na pinansin at inisip pa ang sinasabe ng guard.

THIRD PERSON'S POV

Patuloy na hinanap ni Lea ang pagmamay-ari ng necklace. But, she really can't find that person. Probably, nakauwi na ito. At hindi na niya makakakita. Sobrang disappointed siya sa nangyari, she thought that she couldn't find the owner of the necklace. Until as she's walking, she saw a person na parang may hinahanap. Tinignan niya ito, at medyo nabubuhayan siya loob. Siya na kaya ang may-ari ng necklace?

She approached that person.