7. bölüm

99 18 13
                                    


Bölümün geç geldiğini biliyorum ama sinavlar basladigi için yazamıyorum şimdiden keyifli okumalar sizi çooook seviyorum ÖPÜLDÜNÜZ CANLARRRRR

Poyraz telefonunu ilk çalısta açmayınca içimden küfürleri saydırmaya başlamıştım ki telefon açıldı .

""Alo Poyraz hemen depoya gel çabuk!!! ""

""Noldu oğlum bi sorun mu var ""

dedi endişelendigi belliydi bende telefonda değil orda anlatacağımı söyleyip telefonu kapattım son gazla depoya sürdüm ve bir süre sonra bizim herzamanki depoya gelmiştim depoya girip Poyraz bekledim ve 5 dk sonra gelmişti . Endişeyle yanıma yaklaşıp

""Noldu lan birsey mi oldu daha yarım saat olmadı be ayrılalı gene başına hangi belayı aldın ""
Poyraz bukadar uzun konuşmuşken ben hemen söze girip her şeyi anlattım Poyrazın ağzı o şeklini alırken ben devam ettim .

"" bak ben bi karar aldım bunu ilk önce sana söylim dedim oyüzden seni çağırdım . Akşam eve gidip bakma evlenmeyecegimi söylicem ve bu kızı araştırcam ben kafama koydum abi ya o Almiraya benzeyen kız yada hiç ""

Poyraz biraz geriledi sonra söze girdi.

""Kardesim sen ne dersen kabulü bu senin hayatın ben sadece diğer kıza belki iyi bir ilişkiniz olur diye öyle söyledim zaten sen kararı ıvermıssin bu saatten sonra ben birsey desem de bir faydası olmaz""

diyip güldü onun böyle davranması hoşuma gitmişti . Bende gülerek birsey demedim biz depo da büyük bir sohbete dalmisken bizi bölen benim çalan telefonum olmuştu .Arayan babam dı hemen açarak cevap verdim.

""Alo efendim baba""
Babam heyecanla karşılık verdi

""Oğlum bugün bir mazeret bulma ve eve gel seni gelinimle tanistiracagim ""

dedi babam bu kadar hevesliyken nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum tabiki telefonda soylemeyecektim. Babamı daha fazla bekletmeyerek cevabı verdim .

""Peki yemeğe orda olurum""

dedim ve telefonu kapattım .Poyrazla vedalaşıp depodan ayrıldım. Saat 19:40 olmuştu . Saat tam 20:00 herkes sofraya otururdu . Ben kendimi bildim bileli bu böyledir . Hiç bir zaman bu kural değişmedi. Bende yetişmek için arabaya son gazla sürüm ve sonunda eve varmıştim. Düşündüğüm gibi herkes masadaydı. Baba beni görür görmez

""Aaa Eymen de geldi hosgeldin oğlum gel otur Zeynep te burda ""

demesiyle bozuldum çünkü nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum.

Ben yerim de dururken kız arkasını döndü , evet!! Bu o kızdı sabah ki kızdı , çarptığım kızdı ve tam karşımdaydı ben daha yerimden kıpırdamadan donup kalmıştım. Üzülsem mi? Yoksa sevinsem mi? Bilmiyorum biz bir birimize bakarken babam söze girdi

""Gel oğlum Zeynep tanış kız 2 gündür burda ama sen yoksun seni tekrar kaybetmeden tanış bakalım Zeyneple""

babam konuşmasını bitirdikten sonra kendimi biraz toplayarak

""Babacım biz Zeyneple zaten tanıştık hemde hiç unutulmayacak bir şekilde""

Dedim ve güldüm ben tam Zeynep e bakarken oda ban gözlerini kısarak baktı -ve bu hali o kadar güzeldi ki şuanda masadan kalkıp onun dudaklarına yapismak istiyor-

""Evet tanıştık bu sabah bana çarpan Öküz oluyorsa kendisiii""

Bende masaya oturduktan sonra masadaki sessizlik olmuştu bu sessizliği bozan yine babam olmuştu.

""Ne yani bu sabah sana çarpan Eymen miydi? ?? Diyerek güldü
Benle Zeynep ayni anda EVET deyince babam tekrar gülmeye başlayınca herkes babama baktı

""Eymen doğru söylüyor hiç unutulmayacak bir tanışma olmuş neyse iyi bari benimde sizi tanistirmama gerek kalmadı"" dedi ve yemegine devam etti

Herkez yemeğini yemisti Zeynep hemen odasına çıkmış , babam televizyon izliyor, ben ve Yağmur da konuşuyorduk. Sabahtan beri yaşadıklarımı hala anlam veremiyordum demekki o salak hocayla kavga etmese okuldan ayrilmayacaktim ve Zeynep carpmayacaktim. Hayatımda daha neler olacak çooook merak ediyorum daha doğrusu. ...

Bölüm biraz kısa olduğu için diğer bölüm çabuk gelicek şimdiden vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Yazım yanlışları için de hepinize teker teker Özür diliyorum❤❤❤❤❤

NEFESİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin