Bendim evlenecek olan daha 17yaşında oldugum halde evlenecektim yasamaya dair hayallerim hepsi artık sadece hayal olarak kalmıstı. neden bendim neden ablam degilde bendim ,babam herseye rağmen soguk tavrını ortaya koyarak sert bir tepki verdi kabullenmem gerektiğini söyledi ve bana söyliyecek bisey kalmamıştı ,melek sandığım annem benim için hiçbirşey yapmıyor ,söylemiyor arkamda aslan gibi abim var dedigim o adam kedi olmustu oda birsey yapmamıştı, bir tek ablam üzülmüştü ama o da benim gibi birsey diyememisti tabi buda beni daha çok üzmüştü oda da daha fazla dayanamayıp kendi odama gittim napcamı bilmiyordum her şey sanki üstüme üstüme geliyordu intahar etmeyi düşündüğüm halde korkudan onu da yapamadım sabah olmasını dört gözle bekledim ama hic bi kere bile gözümü kırpmamıştım ağlamaktan mahvolmust. Sabah oldugunda banyoya gidip ayna da yüzüme baktım ve o kadar kötüydüm ki ağlamaktan gözlerimin altları şişmişti cok kötü haldeydim odama gecip hiç uğraşmadığım saçlarımı özenle topladım hafif bir makyaj yaptıktan sonra hazırlandım son kez aynanın karşısına geçip biraz olsa da iyi gözüküyordum bu boş hayalleri bırakıp odamdan çıktım çantamıda alıp kapıya tam açacakken babamın sesiyle durdum
"Zeynep bugün okulda son günün arkadaşlarınla vedalaş bundan sonra gitmeyeceksin "demesiyle sanki vücumda ki bütün kanlar çekiliyormuş gibi hissettim daha fazla dayanamayarak kapıyı hızla çarpıp çıktım ben dün kü yaşadıklarımı rüya zannederken meğer hepsi gerçekmiş babamın söyledikleri hala kafamdan yankılanıyordu. O sinirle o kadar dalmışım ki selin arkamda bana seslendiğini duymamıştım hızla yanıma gelip bana dokunduğun da korkudan attığım çığlık sokakta üç dört kez yankılanmıştı. Benim bagırmamla Selin de korkmus olamalı ki o da bir cığlık attı. Selin kendime gelmem için beni iki üç kere sarstı ,tabi ne halde olduğumu bilmiyordum. Selinin beni sarsmasıyla kendime geldim.
"Zeynep noldu iyimisin?!"dedi ben selini bana söylediklerini sindirmeye çalışırken selin hala kendime gelmem için çabalıyordu. Selinin yüzüne bakarak
"Tamam! Selin dur artık anlatıcam herşeyi.."
Birşey olduğunu anlamisti ,o bana öyle bakarken okula gitmek için yürümesini söyledim sonuçta son günüm geç kalmayıyım demi ben hayellere dalmışken selin yürürken bana bakıyordu ben selin'e bakarak olanların hepsi anlatmaya başladım o da şaşırarak bana bakıyordu. Biz böyle konuşurken okula gelmiştik bile ikimiz de okulun kapısından içeri girdik o gün yasadığım en kötü gün diyebilirdim, hic bir arkadasıma neler oldugunu anlatmamak için hiç bir arkadaşımla vedalaşmadım son zil çaldığında Selin le birbirimize baktık Selin'in ağlayacağını anlayınca dayanamayıp sarıldım ikimiz beraber aglayorduk. Burağın başımız durdugunu farketttimizde ikimizde gözlerimizi silip birbirimizden ayrıldık.Burak ne oldugunu bilmeden şaşkın şaşkın bize bakıyodu "Ah Ah! Burağa gitceğimi söylememiştim herhalde bir onu unutamayacaktım bu okuldan gittikten sonra yaşadıklarımızdan sonra acaba gitceğimi öğrenirse ne yapardı?? acaba bana gitme dermiydi? aman bosver o da hersey gibi aklımdan gitmeyen bir hayaldi. 3 yıl boyunca aşık olduğum çocuk bana gitme dermiydi? yüzümü güldüren tek insan dermiydi? yanında zamanin durmasını istediğim tek insan dermiydi? kolumdan tutup kurtarırmıydı beni yaşadığım bu iğrenç hayattan kurtarırmıydı??
