olivia Williams; 1486 dogumlu 22 yasında soylu bir aileden gelmektedir. Ailesi çok baskıcı ve babası çok kötü biridir.Olivia'yı zorla kendinden yaşça büyük, soylu ve oldukça zengin bir adama vermek isterler ancak olivia'yanın sevdiği, ingiliz kraliy...
İnsanlar.. ne acımasız yaratıklar.. sevdiklerinin düşünceleri onlar için önemsiz.. aç gözlülük onların yaşam sebebi olmuş.. Salonda herkes bir taraftan konuşurken, ben öylece duvara bakıp, bahtsız kaderimi düşünüyordum. Başka ne yapabilirdim ki? Babam, Annem, ve o iğrenç adam oturmuş kaderimi belirliyorlardı sanki bir köleymişim gibi.. Gözlerimden süzülen yaşlar bana "Artık yeter" diyordu. Daha 22 yaşımda başıma gelenlere bak daha.. daha çok gencim.. bunların hiç birini hak etmedim. Tek yaptığım şey Leonard'ı sevmekti... maalesef bu derin düşüncelerden çıkmak zorun da kaldım. Düşüncelerimi sözde babam olacak adam böldü;
- Olivia sen ne düşünüyorsun?
- Ne hakkında babacığım?
- Sence Düğünü Lord Julius'un Gemisinde yapalımmı?
- Siz daha iyi bilirsiniz babacığım.
Bu Aptal soruları bir şekilde geçiştirmem gereliyordu bi an önce bu acılı günün bitmesini ve Leonard'a mektup yazmayı istiyordum.
- Bence benim gemim daha uygun olur Bay Herold hem görkemli hem geniş, ve sevgili nişanlım için güzel bir okyanus manzarası.
O iğrenç yüzüne tükürmek istiyordum. Ondan hiç olmadığım kadar nefret ediyordum. Ama bu aptal şeyi sürdürmem gerekiyordu bende nazikçe gülümseyip başımı salladım.
- Peki ozaman dügün tarihi ne zaman olsun Lord Julius ben çok beklemeyelim derim.
- Tabi bay Herold isterseniz Cuma günü olsun.
NE hayır, hayır, hayır.. Bu kadar erken olmamalı bu gün günlerden ne lütfen TANRIM.. Jessicia benim bu endişeli tavrımı fark edip gizlice köşede duran takvimi gösterdi. Bu gün pazartesi daha 1 hafta var. İçime birazda olsa su serpilmişti..
- Olivia tatlım cuma günü diyoruz senin düşüncen nedir?
Sanki düşüncelerim çokta umrundaymış gibi..
- Olur, Cuma günü benim için uygundur.
Bunu söylerken bile içim parçalanıyordu. Ama yapmak zorundaydım.. Babam ile Annem Lord Julius'u geçirirken, bende hemen odama çıktım. Ve mektuba düğün tarihini ve bir kaç sevgi dolu cümle yazıp gönderdim. Peki Leonard'ın cevabını nasıl alacaktım? Birden aklıma bir fikir geldi ve hemen Jessicia'yı yanıma çağırdım.
- Hanımım bir şey mi istediniz?
- Gel otur konuşacaklarım var.
- Tabi hanımım dinliyorum.
- Bana yardım etmelisin..
- Tabii ne konuda?
- Konu... Leonard..
Jessicia sevinmiş gibiydi gözleri parladı sanki ona güvenmem onu mutlu etmişti.
- Tabii ne olursa yardım ederim.
- Ben Leonard'a bir mektup yazdım. Biz kaçaçağız.. gitmeyi düşünüyoruz. Ve biliyorsun ki evden çıkamıyorum. Lütfen Leonard'ın cevabını bana getir yalvarırım.
- Tabi hanımım nasıl isterseniz yarın biraz sebze alma bahanesiyle Leonard'a uğrayacağım ve o mektubu size getireceğim. Söz veriyorum.
- Çok teşekkür ederim Jessicia sen olmasan ne olurdu bilmiyorum.
- Sizin mutlu olduğunuzu görmek beni sevindiriyor bunu herkesten çok hak ediyorsunuz.
Ona sarıldım. O da bana gülümseyip odadan çıktı. Biraz da olsa içime su serpilmişti. Yatağa uzandım. Ve Leonard'ı düşündüm, kaçtığımızı hayal ediyordum ve o güzel günleri.. Nasıl uyuduğumu anlamamışım. Ertesi sabah kahvaltımı yaptıktan sonra Jessicia'nın gelmesini bekledim. ...
- Bayan Jessicia? Burada ne işiniz var?
- Beni Bayan Olivia gönderdi. Malum evden çıkamıyor ona mektubunuzu ben götüreceğim.
- Öylemi? Size nasıl güvendi?
- Bakın bay Leonard ben onun bebekliğinden beri yanındayım. Sizin çocukluğunuzu da bilirim. Sanırım öz teyzeniz olduğumu unutuyorsunuz. Şimdi isterseniz mektubu alayım.
- Peki teyze.. Lütfen bunu ona olabildiğince hızlı götür.
- Merak etme.
...
- Hanımım ben geldim.
- Jessicia! Getirdinmi?
- Evet işte burada.
- Jessicia ben ne diyeceğimi bilemiyorum. Çok ama çok teşekkür ederim seni seviyorum.
- Rica ederim Hanımım lütfen hep mutlu olun.
Beni anlımdan öperek çıktı. Ve bende hemen Leonard'ın cavabını okumaya başladım.
" Olivia aşkım.. O alçaklar tahmin ettiğimden daha erken verdiler tarihi Ama olsun. Bu bizim birleşmemize engel değil, sana olan aşkıma engel değil.. seni bırakmam bırakamam.. Planımızı anlatıyorum sevgilim. Çarşamba günü seni gece yarısı almaya geleceğim. Tanıdığım bir gemi kaptanı var bizi gemisine almayı kabul etti. O gemi ile kaçacağız. Biraz zorlu bir yolculuk olacak ama aşkımız için değer. Ama seni kapıdan alamam bu yüzden camdan ineceksin bir ip bul ya da çarşafları birbirine bağla seni alacağım söz veriyorum. Seni her daim tüm kalbiyle sevecek olan
Leonard..."
Mektubu göğsüme bastırıp mutluluktan ağladım. Ve huzurlu bir uyku çekmek istedim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
