SESSİZ ve SİNİRLİ

1. Tanışma

Nehir'in güncesinden...

Her zaman ki yerimdeydim uçurumun kenarı ne zaman Acı çeksem hep bu uçurumun kenarına gelirdim. Bilmiyorum burada bana iyi gelen bi şeyler vardı. Derin bi nefes alıp verdim ve etrafıma bakındım. Her zaman ki gibi kimseler yoktu, bu da benim işime gelirdi.

O an avazımın geldiği kadar bağırmak istedim ama olmadı. Kahretsin ki şu saçma travmam yüzünden stres, acı vb.
şeyler olduğunda konuşamıyordum. Yaşlar usulca gözlerimden inmeye başladı. Elimin tersiyle ilk akan gözyaşımı sildim ve uçurum aşşağıya bakıp gülümsedim. Ama bu acı bir gülülmsemeydi bugün yaşananlardan sonra evden çıkıp buraya geliyordum, oysa ki o bana 'Dur' bile demedi. Hiç sesini bile çıkarmadı, sadece arkamdan evden çıkmamı bekledi.

Artık gerçekten de neye üzüleceğimi bilmiyorum. Herşey ard arda geliyor.
Ben bunları düşünürken ağladığımı bile yeni fark etmiştim. Ama bıraktım silmedim gözyaşlarımı. Hepsi usulca aktı.

Yaşlı gözlerimle gökyüzüne baktım. Saat geç olmalıydı, derken omzumda bi el hissettim. Arkama baktığımda elinde ki mendili bana uzatan bi adam vardı. Tabii ki şu saçma travma yüzünden onunla konuşamadım adam bi bana
bi de mendile bakıyordu. Yavaşça elimi kaldırıp mendili aldım. Cebimdeki telefonu çıkarıp Not yerine girdim. Ve şöyle yazdım; Teşekkür ederim. Yazdım, ve adama gösterdim. Adam telefona baktığında gülümsedi. Sonra yüzüme baktı. Bense hızlı bi şekilde önüme dönüp adamın verdiği mendille gözyaşlarımı sildim. Ne olduğunu anlamadan adamın yanımda oturduğunu gördüm. Kaşlarımı çatıp adama baktım. Ve bir anda adam kollarını belime sarıp bana sarıldı. Tabii ki benim yüzümde onun göğsüne sığınmıştı. Yanii ben öyle hissediyorum.

<3

Ağağa ilk bölüm çok güzel oldu.
Her neyse yazım yanlışları varsa özür dilerim hemen yazdığım için olabilir.
Bölüm kısa oldu biraz. =/
Neyse diğer bölümde görüşmek üzere.
Sizi seven Özge