Started With Just One Kiss (Revising Ch.16 Onwards)

Chapter 7: Fed Up

"Sab..."

Freak this! Sasabog na si Dad. Nakakatakot na yung itsura niya! I don't know what to freaking do right now. Gods above have mercy on me! Daddy baka mahighblood kanan! Let us change the topic!

"Dadd----

"Sab...

....

....

....

....

...

..

.

.

.

...this is really a good thing! PAGDATING SA MGA LALAKI,  MANANG MANA KA TALAGA SA NANAY MO!"

WTF?

What is happening in this before normal and at peace world? Am I just freaking dreaming or what?! Tell me!

My father then laughs as loud as he can. Mommy also did the same. 

Teka teka lang. Wait! My neurons cannot process all of these at the moment! Magkaka brain breakdown ata ako sa nakikita ko ngayon. Ano nanaman ang nangyari? Ang weird! Don't tell me, si daddy kinikilig?! Oh hella Hades you can burn me now to ash. Take me to your Underworld. I am now dead.

"Thanks Dad!" Troy says as they do the freaking bro hug or man hug. I don't know what it is called and I don't care but Grabe, I cannot believe this! This is insane. At wow. Wow. Wow Troy! Dad? Dad?! Ilugar mo naman sarili mo. Ugh! Inampon ka na ba nila? Mang aagaw ka ba ng magulang? You are now making me so angry!
The very very weird thing that happened again, diba parang yung kanina lang? Yung akala mo magiging halimaw sila pag nalaman nila na may boyfriend ako tapos hindi pala! Grabe, ilang beses na ba nila ako pinakaba?! Di ko alam kung mas maiinis ako kung nangyari yun or mas maiinis ako kasi hindi nangyari yun, at ito! Ito ang nangyari!

"HAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHA!"

I can't help but overhear them laughing so damn loud at the other side of the table. Ugh. Fine,  sige magtawanan kayo habang nagtatalsikan yung mga pagkain niyo sa bibig niyo. Char. I sigh. That was a freaking senseless thought. Aside from thinking of bad things about them, gusto kona talagang ipaghampasan si Troy sa ding ding papunta sa kisame. Kung pwede lang sana.

Looking at them right now, they seem to be an adorable happy family. A mother, a father, and this totally absurd na anak daw nila! Parang mas gusto nila si Troy kesa sakin ah! Only child lang kasi ako... so papalitan na nila ako?! Troy if I will be possessing your body right now, aalis na ako! Please, gumawa ka na kasi ng paraan para makaalis ka na dito!

Tsk uubusin ko na nga lang itong pagkain ko para maiwananan ko na itong mga to!

I finished my food and let them enjoy their lives with each other, without me.

Pumunta akong living room umupo ako sa sofa at nanood ng T.V. Now this is what I call, the good alone time. Without them, I don't need their company anyway. I changed the channel to watch Temptation of Wife.

*later on*

Hala, hala! Mahuhuli na ni Angeline si Heidi at Marcel! Mang aagaw kasi siya. Kabit! Alam mo Angeline pag ako sa'yo at napatunayan mo na malandi yung asawa mo, hiwalayan mo na!  Okay! Go Angeline konting takbo lang! nung malapit na si Angeline sa pinto ng kwarto ni Marcel. Gosh, ayan na bubuksan na niya. Mahuhuli na! Angeline buksan mo na dali!

T.V. (Angeline): Marce----

*T.V. turns off*

WHAT?!

Anong nangyari?! B-bakit namatay ang T.V.!

I look around and saw mommy holding the... what?! Remote control? Siya ang nagpatay?

"Mommy! Bakit mo pinatay!" I shout at her.

"Sab ang ingay kaya. Nakikita mo bang naguusap kami?" She gestures to the side.

Pagkatingin ko sa tabi...

"Hahaha oo nga po!" I saw him, Troy laughing with my father. Why the hell are they here in this room? Diba ako ang nauna dito? Bakit di ko sila napansin?

Ano ang gagawinn ko?! Pff. I just remained sitting here. No one to talk to, I can't help but overhear their conversation again.

I saw my father laughing still, "Troy, okay sandali. Malakas pa ang ulan, dito ka na muna mag palipas ng gabi sa amin. Magpaalam ka nalang sa mga  magulang mo."

Wag kang pumayag, wag kang pumayag, wag kang pumayag! Kung hindi lagot ka talaga sakin!

I look at him. Gesturing to freaking say NO or else! He looks back to me before responding and it seems that he understood.

He smiles, "Dad, kaya ko naman pong umuwi kahit maulan, b---

My dad cut him off, "Ano ka ba anak? Pagbigyan mo naman kami ng mommy mo."

Sige sige dad panindigan niyo na kayo ang magulang niya.

Troy is obviously finding some words to say. "Eh kasi...Um..."

"Ay nako!" Biglang sumangat si mommy. "Tutulog ka dito! Di ka namin hahayaan na sumugod sa ulan. Wala ka ng magagawa, ihahanda ko na yung tutulugan mo." Umalis na si mommy at dumeretso na sa taas.

Ugggggggggghhhhh!

"Makaalis na nga!" I shouted.

Pinarinig ko talaga sa kanila ng todo todo! Siguro naman, hindi sila ganun kamanhid para hindi mapansin na kanina pa ako naiirita sa kanila kaya nagwalk-out ako ng ganito! Look what you've done to me!

I am getting the hell outta here. Away from the reality that this, this! What is happening right now is a dream that I wanted to wake! Ayoko ng ganito. Pinaparamdam nilang lahat sakin na nasa realidad ako pero ang totoo, walang totoo.

Bakit ba kasi dinamay pa nung Unggoy na yun yung parents ko? Bakit ba kailangan pa niyang idamay ang personal na buhay ko. Nasasaktan na ako hindi dahil sa nangyayari ngayon. Nasasaktan ako dahil alam ko, alam ko na balang araw, iiwan niya rin ako.

(Read and vote! 🙊 Thank you!)