AYCAN : Şaka mı bu?
BARIŞ : Yok şaka değil, keşke şaka olsa!
AYCAN : Ogeday'dan hamileydi ama! Eminim ben! Hatta Ogeday bebeği istememişti! Ne saçmalıyorsun şimdi?
BARIŞ : O zamanlar öyle olduğunu sanıyordu ama sonra gerçeği öğrenince boşandı zaten Ogeday'dan. Daha fazla kandırmak istemedi onu.
AYCAN : Barış sen ne diyorsun ya! Karşıma geçmiş en yakın arkadaşımla bir çocuğun olduğunu anlatıyorsun.
BARIŞ : Hiçbir sırrım kalsın istemiyorum Aycan. Nisa ve Ogeday ne halt yerse yesin umrumda değil ama Umut gerçeği öğrenmeli. Ona gidip babası olduğumu anlatıcam.
AYCAN : Sen delirdin mi? O küçücük bir çocuk! Bu dediklerini kaldıramaz!
BARIŞ : Aycan sende beni anlasana! Benim oğlum, o şerefsize "baba" diyor. Ogeday ne yapıyor peki? Her seferinde oğlumu üzüp ağlatıyor. Yakasına yapışmamak için kendimi zor tutuyorum ben.
AYCAN : Sen gerçekten iğrenç bir insansın! Sende Nisa'da iğrençsiniz! Allah belanızı versin!
OGEDAY
Gözlerimi açtığımda Nisa benim kollarımın arasında uyuyordu. Kendi kendine sayıkladı.
NİSA : Beni bırakma Ogeday.
OGEDAY : Ben seni bırakır mıyım hiç?
Nisa yavaşça gözlerini açtı.
NİSA : Ogeday! Off Allah kahretsin ya!
OGEDAY : Birlikte uyuduğumuz için pişman mısın?
Nisa öfkeyle masadan kalktı.
NİSA : Dün geceyi unut! Hiç yaşamamış gibi yapıcaz.
OGEDAY : Nisa neden bu kadar duvarların var?
NISA: Benim zaten mutlu bir ilişkim var! Sen sadece oğlumun babasısın o kadar!
OGEDAY : Mutlu bir ilişki? Öyle mi? Madem bu kadar seviyorsun, evlenirsinde yakında!
Ogeday sinirle kalkıp üzerine gömleğini giydu.
OGEDAY : Ben seni hiç tutmayayım! Sevgilin bekler şimdi!
NİSA : Sen yoksa beni mi kıskandın?
OGEDAY : Evett! Çünkü ben seni seviyorum!
2 HAFTA SONRA
ALEYNA
Tek başıma sahilde otururken Poyraz yanıma geldi.
POYRAZ : Seninle konuşmak istediklerim var.
ALEYNA : Poyraz gerçekten şaka gibisin! Onca şeye rağmen oturup seni mi dinliycem?
POYRAZ : O bebek benden değil Aleyna. Çünkü onunla aramda hiçbir şey geçmedi!
ALEYNA : Bence boşu boşuna kendini yorma Poyraz. Çünkü seninle ilgili kararım kesin!
POYRAZ : İspatlıycam sana!
2 HAFTA SONRA
NİSA
Umut çok hastaydı. Kaç gündür ateşi düşmüyordu. Saat gecenin bir yarısıydı. Onu alıp arabaya bindirirken Barış ile komşu olduğumuzdan sesimizi duyup yanımıza gelmişti.
BARIŞ : Nisa bir şey mi oldu?
NİSA : Ya ateşi düşmüyor! Hastaneye götürücem bende!
Panikten başım dönmüştü. Olduğum yerde sendeledim.
BARIŞ : Sen bu halde araba kullanamazsın. Önce biraz sakinleş. Ben kullanırım!
Barış arabayı kullanıp bizi hastaneye götürdü. Umut'a bir serum taktılar ve anca öyle uykuya daldı. Uykusunda sayıklamaya başladı.
UMUT : Baba... Baba...
Barış biraz bozulmuştu. Bende gelmesi için Ogeday'ı aramıştım ama telefonunu açmadı.
NİSA : Açmıyor!
BARIŞ : Ya niye arıyorsun ki babası yanında zaten!
NİSA : Benim oğlum hiçbir zaman seni babası olarak bilmedi, asla da bilmeyecek!
BARIŞ : Neden? Onu bu kadar severken niye oğlumun yanında olamıyorum?
NİSA : Çünkü Ogeday senden daha iyi biri ve bunu öyle bilmesini istiyorum. Babasının senin gibi bir bağımlı olduğunu söylemek istemiyorum ona!
BARIŞ : Ogeday peki? Onu niye kandırıyorsun?
Sinirden güldüm.
NİSA : Bilmediğini mi sanıyorsun? Gerçek oğlu olmadığını söyledim ona.
Barış şaşırmıştı.
NİSA : Buna rağmen Umut'u kabul ediyor.
BARIŞ : Nasıl ya? Hangi ara söyledin?
**3 YIL ÖNCE**
Nisa doğum yapmıştır. Ogeday onu kucağına alır.
OGEDAY : Oğlum!
Ogeday gözleri dolu şekilde Nisa'ya bakar.
OGEDAY : Ona söyleme olur mu? Beni bilsin babası olarak...
NİSA : Gerçekten bunu istediğine emin misin? Ben sana yalan söylediğim için hâlâ çok utaniyorum.
OGEDAY : Eminim! Ben bundan sonra sizi yalnız bırakmıycam Nisa. Eğer istersen bu bebeğin babası olmaya hazırım. Ben onu kabullenirim!
**
BARIŞ : Beni kendi oğlumdan ayiramazsın Nisa! En kısa zamanda onu alıp kendi nüfusuma geçiricem zaten!
Barış'a sinirle bir tokat patlattım.
ALEYNA
Poyraz elinde bir kağıt ile kapıma gelmişti. Yüzü asık görünüyordu.
ALEYNA : Ne zarfı bu?
POYRAZ : Açsana!
Zarfı açıp okumaya başlamıştım. DNA testiydi. Bebeğin babasının Poyraz olmadığı ortaya çıkmıştı.
ALEYNA : Ben... Çok özür dilerim.
POYRAZ : Bana inanmadın Aleyna!
ALEYNA : Poyraz kendi kulaklarımla duymuştum. Ben- Özür dilerim.
POYRAZ : Bir şey demeni istemiyorum. Sadece bana inanmanı istemiştim ama o da olmadı.
ALEYNA : Yine bizin hikayemiz başlamadan bitti yani? Öyle mi?
POYRAZ : Ben alıştım artık. Ne zaman sana yaklaşmaya çalışsam hep bir olay oluyor. Belayı kendine çekiyorsun.
ALEYNA : Ben artık mutlu olmak istiyorum. Sadece mutlu olmak!
POYRAZ : Bana inanmayan biriyle işim olmaz benim. Git ne halin varsa gör!
Poyraz yüzüğünü çıkarıp elime verdi.
POYRAZ : 2 dünya bir araya gelse, sen benimle bir araya gelemezsin artık!
AlPoy'cular sizleri çok üzdüm ama yeni bölümde yüzünüz gülecek.
