Bir hafta geçmişti oğlumu toprağa vereli oğlumla birlikte aşkıda gömmüştüm o gün o mezara. Artık Burakla aynı evde yabancıyız sadece bizi bir arada tutan Elifti Burak O günden beri işede gitmiyordu ama bu beni ilgilendirmiyordu benim yanımda değildi ona ihtihacım olduğunda Pelin her gün geliyodu ziyarete bense hep oğluma aldıklarıma sarılarak ağlıyodum onun odasından bir haftadır çıkmıyordum herşeyi çok güzel umutlarla döşemiştik ama şimdi bana nefes bile aldırmıyor Elifle ilgilenemiyorum ananesinin yanına tekrar gönderme kararı aldık en azından ben kendimi toplayana kadar orada kalacaktı Burak her fırsatta özür dilesede onun özrü geri getirmeyecekti her gün gidiyorum mezarına sanki kalkacak gibi kokusunu arıyorum orda ama yok hiç bir yerde yok bulamıyorum uykularıma giriyor her gece ağlayarak uyanmama Burak koşarak geliyor ona sarılmak istiyorum sarılsam herşey geçecek gibi ama öfkem affetme diyor bir yanım onun suçu yok derken bir yanım yanında yoktu diyor ne yapacağımı bilmez bir haldeydim. Bir gün yine kabusla uyandım Burak yanımdaydı sarıldım boş bulunup o kadar iyi geldi ki sarılmak onun konusunu içime çekmek kendimi geri çekmeye çalışsamda başaramadım izin vermedi ağlıyordum neden yoktun diye sordum. Tek dediği özür dilemek oluyordu ama geçirmiyordu içimdeki boşluğu kapatmıyordu hiç bir dediği ama kokusu beni sakinleştiriyordu o gece ona sarılarak uyumuşum ilk defa gelmedi rüyama uyanmadım sadece o vardı ama ne kadar şimdi yanımda olsada o zman yoktu. Sabah olmuş beni izliyordu tek diyebildiğim boşanalım ben her sana baktığımda oğlumu görüyorum dedim. Hiçbir şey demedi çıktı ve gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZ GÜNLERİ BİTMEDEN
Lãng mạnÇok mutlu başlayan bir sevginin evlilikle devam eden aşka çocuk kaybı ve bide hastanede ölüm kalım savaşı veren kızları olan çift bakalım aşklarını koruyabilecek mi yoksa aşk nefret olup kapanmayan bir araya mı dönüşecek hep birlikte göreceğiz...
