Abi'm

Rüya'dan

Mert'in kardeşi rüyanın ağzından :

Annem sofrayı toplamıştı ikimizde tek kelime etmemiştik bir şey vardı bilmediğim bir şeydi bunu öğrenmeden de pes etmeyecektim o pazardaki cocuk çok garip bir şekilde bir his oluşturmuştu
Annem sofrayı nedense hızlı bir şekilde topluyordu

" Anne ? " Dedim

" Efendim " dedi hemen ne oluyo ya

" Bir şey mi var anne ? " Dedim

" Yok neden ki ? " dedi

" Anne bi sakin olsan olmaz mı ? " Dedim

" Hayır " dedi

" Anne ne oluyoruz ya " dedim yutkundum

" Pazardan geldiğimizden beri böylesin bir şey var ama bana söyleniyorsun " dedim göz yaşlarını akıttı

" Anne gercekten neler oluyor artık söyle bazen böyle dalıp gidiyorsun ? " Dedim hep böyleydi ama bazen tahminlerim çoğalıyordu başka küçük kızlar gibi olmadığımı ve daha Olgun davrandığımı annemde biliyordu

"Kızım babanla ilgili biraz bide " dedi

" Anne anlat artık " dedim gercekten merak ediyordum benden ne saklıyordu

" Kızım hani ben sana dedim ya tek kardeşsin

" Ewet anne devam et " dedim göz yaşlarını sildi bana baktı

" İşte tek kardeş değilsin kızım " dedi ve yine ağladı

" Ne ? Değilmiyim " dedim ayağı kalktım annemin yanına gittim sandalyeyi aldım

" Anne otur ve biraz sakinleş " dedim ve oturdu yavaşça oturduğum sandalyeyi aldım annemin yanına getirdim bende oturdum annemin elini tuttum gülümsedim

" Anne sorun değil bunu benim iyiliğim için yaptığınıda biliyorum " dedim bana baktı gülümsedi

" Kızıım " dedi gülümsedi göz yaşları düşmüyordu bana sarıldı bir anda bende ona sarıldım

" Ya anne sorun değil annecim " dedim ve daha sıkı sarıldım oda bana sarıldı benimde ağlamam geldi
' Saçmalama rüya ya sen güçlü bir kızsın ' dedim içimden

" Kızım her şeyi anlatacam sana söz veriyorum " dedi ve ayrıldı

" E bide anlatma ya " dedim ve güldüm oda güldü
Anneyle kız ilişkimiz çok iyidi fazlasıyla annem tekrar evlensede onun yanındayım her zmn ne kadar karşı olsamda

" Zır zır zır " diye kapı zili çaldı

" Kim di şimdi bu " dedi annem

" Ah anne sanki bilmiyoruz ikimizde " dedim ona baktım gözlerimi çevirerek

" Sevgili Hakan bey kim olacak " dedim gülerek

" Şşş sus duyacak şimdi kızım cok ayıp " dedi

" Aman banene duyarsa duysun " dedim

" Kızıım " dedi

" Ah Tmm ben kapıyı açim " dedim

Annem göz yaşlarını sildi ve kalktı lavaboya gidecekti kesin bencede ağlamadığını anlamasın sonra yine anneme yağcılık yapar
Kapıyı actım kocaman sırıtma gördüm yüzünde gözlerimi kocaman actım

" Naber uşaklık ? " Dedi gülerek babandır uşaklık
" Sanane amk " diyesim öyle geldi ama tabi demek imkansız okulum sayesinde küfür bazen ederdim ama evde nerdeyse hic sadece içimden sayıyorum üvey babaya
" Iyim " dedim yalan bir gülümseme arkasına döndüğünde somurtmamak mümkün bile değildi

Annemle gercekten fazla iyi anlaşıyorlardı sadece annem bu adamı nasıl sevdiğini hala anlayamıyordum
Üvey babam 1 75 boylarında hafif kel ve sempatik anneme göre yakışıklıydı ama huylarını nedense sevmiyordum annemden biraz uzun ve cok yakışıklı oğlunuda unutmayalım biliyorum yaşım ondan küçük ama cok beğeniyordum anneme her ne kadar bu durumda yalan söylesemde beni yanlış anlamasını istemedim " Abi'm olsun " dedim anneme ama böyle model gibi birine ben abi diyemem
Annemle Hakan abinin yanına yaklaştım ellerim sacımdaydı

" Şey Hakan abi oğlun gelmedi mi ? " dedim utanarak

" Yok tatlım ya Orkun gelmedi etüte kaldı " dedi ah adıda kendisi gibi cok güzel ya gülümsemeden edemiyordum

" Hm Tmm teşekkür ederim " dedim

" Kızım abisini özlemiş " dedi annem ah anne rezil etme beni ne abisi ya sahte gülücüklerimi annemin gözüne sokuyordum

" Belki okul çıkışı gelebilir mesaj atarım " dedi Hakan amca ' işte şimdi gözüme girdin Hakan bey 'dedim içimden sinsi sinsi gülümsemeye başladım ikiside bana şaşkınlıkla bakıyordu of ne yapıyorum ben
Sırıttım ve koşarak odama yol aldım hemen üstümü sacımı düzelttim
Aynaya bir kere baktım sona cama baktım pazardaki cocuk birden aklıma geldi ah iyi birine benziyor baya etkiledi annemi sanırım Abi'm o benim...