Di na kami muling nag-usap.
And I know he learned the art of breaking hearts..nakikita kong umiiyak ang mga babaeng nadadawit sa pangalang Jhayden Immanuel C. Sanchez.
At hindi ako muling gagaya sa kanila.Sapat na ang isa.
Nadurog na ako.Pero di ako masokista para ipagpilitan ang sarili ko hanggang makalimutan ko siya.
Sisiguraduhin kong sa susunod na pagkakataon,ay hindi ako ang iiyak.
Well, wala naman talaga art dun. It's plain heartbreak. It's either you live or break through it. But of course,you'll gain something. You'll learn...in a hard way nga lang.
May pinagsisihan ba ako? I don't know. Ni hindi ko alam kung minahal ko ba talaga siya. How would you know it's love? How can you decipher signs?
As much as I want to ask him reasons. For what? Alam ko naman he'll just tell me things to you know. Whatever. Fuck his reasons.
"Dhey,shot daw mamaya. Pwede ka?" inayos ko ang cropped top ko at tumingin kay Jany na nakasilip sa pintuan.
"Kailan ba hindi?" ngumisi ako.
I want to deny that I changed but it's true. He's partly the reason but it's my choice. Tangina niya. I don'g care.
"Andoon siya."
"So what?"
Nagkibit-balikat siya at sinarado na lang ang pinto.
Tumayo ako at nagpalit ng shirt. Hinila ko ang shorts ko pababa kung may ibaba pa ba ito.
