Anonim;Benmiydim seni seven yoksa senmiydin kendini sevdiren bilmiyorum
Anonim;Hasretin kalbimde bir yara...
Anonim;Ama o bile güzel
Anonim;O yarayı kapatmanın tek yolu seni görmek be Ada'm
Anonim;O güzel kokunu içime doya, doya çekersem iște o zam...
Sabah annemin sarsmasiyla sersem bir șekli de iğrenç ve uykulu bir güne uyanmak kadar kötü bir şey olmaz. Ama niyeyse hep kötü olan şeyler benim başıma geliyor.
"Derin Su kalk hadi kızım!"
"Birazcık daha uyusam ne var sanki?"
"Ne birazcığı saat 8 olmuş sen hala birazcik daha diyorsun."
Duyduğum seyle gozlerimi fal taşı gibi açıp minik duvar saatime baktım. Bakmaz olaydim keşke. Saat 08:18 geçiyordur. Yani zil calali 17 dakika olmuş. Hemen yatagimdan kalkip banyoya ilerledim. Günlük işlerimi bitirip gardolabimin karsisina gectim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen üstüme bir seyler gecirirken telefonuma bildirimler dolușmaya başladı . Geldigi gibi de elime aldim telefonu.
Tam olarak "boşlar tayfası" gurubuna 60 tane masaj gelmiș! Hepside ya beni cekistiyorlar ya da hemen gelmemi söylüyorlardı. Mesajları okuduktan sonra daha da hizlanip Sacimi duzelttim ve son olarakta beyaz spor ayakkabilarimi ayaklarima gecirdim. Veee hazirim.
Son suratle medivenlerden inip hemen kendimi disariya attım. Arkamdan gelen sesleri duysamda aldırış etmeden koștum. Annemgile hic bir zaman karşı gelmemiştim. Gelmezdim de. Ablamgil ikizlerdi. Ne kadar ikiz olsalarda o ladar zıtlardı. İkisiylede en yakın arkadaşım gibi davranmıştım.
Telefonumu cikarip saate baktigimda ise saat 08:30'u yani dersin bitmesine beş dakika kaldiginda sinifa vardim ve kapiyi calip iceri girdim. Iceri girmemle butun gozler bana dönmüştü haliyle.
"Hocam gec kaldigim icin üzgünüm."
Dememle birlikte hoca bana döndü ve içten bir gülümseme sundu . İyiki türkçe hocamiz anlayışlı biriydide.
" Tamam geç sırana bakalım."
Demesiyle birlikte cam kenarında olan en arkadaki sırama geçtim.
Dersin kalan 5 dakikasında Beste'nin dürtüklemeleriyle ve annem gibi bana öğüt vermesiyle geçirdim. Ama bunların hiç birinide kulak asmadım tabii. Zilin çalmasıyla birden irkildim.
" Kızım niye konușmuyon götüne bir șeymi battı?"
Beste ve yine saçma sözleri. Artık alıșmıștım gerçi.
"Gençler ödeviniz: tanımadığınız bir öğrenci ile birlikte empati kurarak kompozisyon yazıyorsunuz."
Saçmalık! Tamamen saçmalık. Ne alaka türkçe dersiyle bunun?
Ben kimleri tanımıyordumki okulda? Daha doğrusu kimi?
Teneffüs zili çaldığında bir gurup öğrenci gördüm ve yanlarina gittim. Belki bunlarla odevimi yapabilirdim? Ama sorun şu ki beni zerre umursamadılar. Umursamazlarsa umursamasinlar bende onlara çok meraklı deyilim zaten. Sonra bașka biri ile yapabileceğimi düşünüp kantine indim. Bizimkileri görüp yanlarina gittim hemen. Kendimede kahve almayi unutmamıştım tabii. Tam oturduğum sırada ard ardına telefonuma bildirim gelmeye basladi. Kimdi bu simdi? Telefonumu çıkarıp mesajları okumaya başladım. Okudukça gözlerimi sonuna kadar açmıș sadece telefona bakıyordum...
##########
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nasıldı?
Șunu bilmenizi istiyorumki ben o kadar tecrübeli bir insan deyilim bu konuda lütfen okuduklarınızla beni yargılamayın.
