Chapter 1: Ms. Kindat at Mr. Sungit

71 3 0
                                    

Ordinaryong araw lang ito para kay Christine De Guzman or Chris. For so many nicknames, Chris pa talaga ang napili ng mga magulang niya. Panlalaking spelling pa. That is why whenever her friends call her, napapa tingin talaga ang iba. Malay ba ng mga tao na babae pala sya. Of course, She doesn't mind.

Fourth year na siya sa college taking up Bachelor of Technical Teacher education major in Mathematics. Actually,accounting ang gusto niya, pero dahil sa kulang sa pera at hindi kaya ng mga magulang niya na pag aralin siya sa paaralang gusto niya, ayun sa state college siya napunta at kinuha ang education in replace for accounting.Okay lang dw at least related pa din. Pero tulad ng sabi ko, she doesn't mind.

She's good and nice. She's beautiful and very appealing, only npaka lakas lang talaga ng trip niya. Bagay sa kanya ung nickname niya, kasing kulit niya ang isang batang lalaki. She has 5 siblings, at sya ang pangalawa sa panganay. Kaya naman, todo aral sya. She was the class valedictorian since elementary and high school and now, as usual she's running for cum laude. Astig di ba. Si brother naman teacher sa isang private school and guess what he is teaching english. Bukod sa matalino, pogi pa. His name is Jonathan. Tan-tan for short.

Bakit nga ba sinabi ko na ordinaryong araw lang ito kay chris.

Sakay sa jeep, pasok sa school.

Naka ugalian na niyang umupo sa pinaka dulong upuan ng jeep, silip silip sa mga kotse sa labas, dreaming that someday she will have her own.

At dahil sa walang magawa si bruha, kinindatan niya yung lalaking ng dadrive sa kotseng nasa likod ng jeep nila. Sinilip niya, kahit tinted yung kulay ng salamin ng kotse, kitang kita pa rin niya si kuyang mukhang pogi sa suot niyang office suit.

"pogi kaya yun, parang hindi nmn ee.." sa isip ni bruhilda.

Kumindat ulit sya.

As if nmng tignan siya nito. Kasalukuyang nka hinto ang mga sskayan dahil naka red and stoplight. Hindi sya pinapansin ni kuya.

Kindat ulit.

"hahaha.. di namamansin. sungit naman nito." bulong niya sa sarili.

Tinitignan na sya ng mga tao sa jeep. Tmtwa kasibsiya ng mahina. sabi ng isang pasahero sa katabi,

"ang ganda pa naman nu, sayang. baliw pa ata."

"oo nga." pag sang ayon ni ateng katabi ni ate.

Tinitigan niya ang mga ito ng msama.

Umiwas ng tingin ang mga babae. takot lang nila sa kanya.

Mabalik kay kuya.

beeeeeeeeeeeeppppppppp!!!!!!!!!!!!!!!

Malakas na busina ni kuya, muntik na siyang mabingi.

"atat namn to!!! sana lumipad ka nlng dba.." sabi niya.

umandar na ulit ang jeep, nasa likuran pa rin nila ang kotse ni kuya. Kumaway siya kay kuya para makita siya. at yun!!!!!!! Yes!

Napansin na siya.

Nakita niyang tumingin ito sa direksyon niya, pero dahil sa malabo, di niya gaanong makita ang mukha nito.

malay ba niyang matanda na pla un or bata pa. wala siyang paki.

Kumindat ulit siya at kumaway.

napatingin ulit si kuya.

"hahaha.. nawiwirduhan na siguro sakin yung si kuya. " sabi niya sa sarili.

malapit na siyang bumaba at di pa pala siya nag babayad kaya nagbayad muna siya. paglingon niya sa likod, wala na ang kotse ni kuya.

'anu kayang itsura niya?? Mukhang gurang na ee.. hahaha.. sayang naman.. mukhang maganda pa naman yung katawan,. hahaha.."

It Started with a Wink ;)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon