Cum for me, January (Calendar Girls Series #1)

Kabanata 3

"Come in!"

Ang baritono ngunit puno ng lamig na boses na iyon ay ang siyang naging hudyat para kay Ma'am Ann upang buksan ang pintuan na nasa aming harapan.

Pumasok si Ma'am Ann sa loob at ang pagpasok niya na iyon ay ang siyang naging hudyat para sa akin na pumasok rin.

Malakas akong tao, hindi ako basta-basta kinakabahan, ngunit sa pagkakataon na ito'y hindi ko mawari ang aking nararamdaman kung bakit ako kinakabahan ngayon.

I donno why I am like this right now, like what the heck, when it comes to one on one combat battle, ni isang katiting na kaba ay wala akong nararamdaman. Pero para sa ganito lang, kinakabahan na ako? So what the hell is happening with you, self?!

Then, here's come the reason na kanina, habang nagtatake ako ng exam, habang tinitest nila ang typing speed ko at habang kaharap ko si Ma'am Ann ay ni isang kaba ay wala akong naramdaman, pero ngayon, aba'y ewan ko na lang talaga, hindi na kasi magkamayaw ang puso ko.

Shit na malagkit! Wala akong kinatatakotang tao, pero tangina lang, ba't ako umaakto ng ganito ngayon?!

Ang kaba na nararamdaman ay mas lalo pang dumoble ng makapasok na ako sa loob ng opisina niya—ng makita ko na ang lalaking siyang misyon ko—ang lalaking medyo matagal-tagal ko na rin minamatyagan.

Nakatungo ito, ang atensiyon ay nasa ilang documentong nasa harapan ito. Busing busy ito sa pagbabasa, dahilan kung bakit medyo nagdalawang isip si Ma'am Ann kung tatawagin niya ba ang pansin nito o hindi. But later on, tinawag niya pa rin ito, but before that, she take a deep breath.

She sighed, "Good Afternoon sir."

Nang dahil sa sinabi ni Ma'am Ann ay napa-angat ng tingin ng wala sa oras ang lalaking nasa aming harapan mula sa binabasa nito.

Kasabay ng kan'yang pag-angat ng tingin ay ang pagpako ng paningin niya sa akin, dahilan kung bakit ako mas nanlamig pa at kinabahan. Pero kahit ganoon pa may ginawa ko pa rin ang lahat ng makakaya ko upang huwag maipahalata sakan'ya na kinakabahan na ako sa mga oras na ito.

I maintain my posture. Pagkatapos, ay sinuklian ko rin ng tingin ang klase ng tingin na ibinibigay niya sa akin sa pamamagitan ng pagtitig rin sa mga mata niya.

At hindi ko inaakalang ng dahil sa ginawa ko na iyon ay makakaramdam ako ng isang emosyon na hindi ko maipaliwanag kung ano. And it is honestly making me uncomfortable. Kaya ang ending ako rin ang unang nag-iwas ng tingin.

Akala ko'y sa pag-iwas ko ng tingin ay ang pagtigil niya rin sa pagtitig sa akin, ngunit mukhang mali ako, dahil mas tumindi pa ang pagtingin niya sa akin, tinitigan niya kasi ako mula ulo hanggang paa, na tila ba'y sinusuri niya ang buong pagkatao ko sa pamamagitan niyon.

"She is Jhylle Keanne—" Before Ma'am Ann could finish what she was about to said natahimik na lamang ito ng sadyang putulin ni Mr Cambridge ang balak pa sana nitong sasabihin.

"Leave," pagpuputol ni Mr Cambridge sa balak pa sana nitong sasabihin.

In my peripheral vision, kitang-kita mismo ng dalawang mga mata ko kung paano dumaan ang gulat at pagtataka sa mga mata ni Ma'am Ann dahil sa sinabi ni Mr Cambridge.

"Pardon?" Ma'am Ann asked. Hindi ko rin alam kung saan niya nakuha ang tapang niya sa pagkakataon na iyon.

"I said leave," ang ani ni Mr Cambridge. Ang pagkairita sa boses ay mababakasan. Pagkatapos ay sumandal ito sa sandalan ng upuan na kinauupuan nito. Matapos sumandal ay kitang-kita mismo ng dalawang mga mata ko kung paano nito bahagyang niluwagan ang tie na suot-suot nito.

"O-kay sir," mula sa pagkakatitig sakanya'y natuon ko ang aking atensiyon sa babaeng katabi ko na sa pagkakataon na ito'y mababakas na rin ang kaba sa pagmumukha. Gezz, hindi niya siguro inaasahan iyon.