Glistening Lantern (Gazellian Series #7)

Chapter 25

Dedicated to: Deasy Tribucio

Chapter 25: Breakfast

I woke up with that vivid dream.

It was a quick dream, but it felt like a huge portion of my mana has been used. As an Attero who was born with an idea that everything could be possible in this world—a dream or a message from a deceased creature wasn't surprising at all.

But with the fact that he's just a vampire— a creature from another world. How could King Thaddeus freely roam inside an Attero's dream?

My visions before about Anastacia Callista and how the king helped her gave me idea or reasons on why the king had choose, maybe it was because of my bloodline, and the connections I had with Anastacia. But this recent dream was not the same at all. Dahil hindi na ito tungkol pa sa mga pangakong binitawan ni Anastacia sa hari, kundi ito na mismo ang siyang koneksyon ko sa kanya—sa anak niya.

Caleb, Iris, Tavion, and I maybe had a misunderstanding about our connection, but King Thaddeus' sudden visit in my dream was the last card of my confirmation— that Caleb is really meant for me.

Sa mga oras na ito ay tanging si Caleb lang ang koneksyon ko sa mundong tinatawag nilang Nemetio Spiran, at ang mga alaalang iniwan sa akin ni Haring Thaddeus. Ngunit nang sandaling ipakita niya sa akin ang saglit na panaginip na iyon, kasama ng iba't ibang klase ng nilalang na inaasahan ko nang nagmula pa sa iba't ibang mundo higit kong naramdaman na may iba pa akong koneksyon sa mundong iyon.

That small dream made me feel that I am one of them.

Napabuntonghininga na lamang ako habang nakatitig sa itaas. Higit na nagkikislapan ang naggagandahang mga diyamanteng nakabaon dito dahil sa liwanag na nagmumula sa aking lampara.

If I could just pick all those expensive stones and offer them to my clan, or to the Attero's government to make things easier, I'd make sure to collect every piece of the jewel before my eyes. Ngunit alam ko sa sarili kong kaiba ang Attero kumpara sa ibang mundo— because we value more our honor, oath, or promises than power and possessions.

Kaya alam ko sa sarili kong walang magagawa ang mamahaling mga batong ngayon ay nakadungaw sa akin.

Nang sandaling lumingon ako sa tabi ko ay wala na si Caleb. Sumulyap din ako sa posisyon nina Iris at Tavion, wala na rin ang isa pang Gazellian sa tabi niya. Nakaupo na si Iris habang sinisimulan nang itali ang kanyang buhok.

"You woke up early," sabi niya na hindi man lang tumitingin sa akin.

"You noticed?" nagsimula na rin akong bumangon.

Tumango siya. "They are inspecting the situation. Tulad nga ng sinabi ni Howl, may mga nagbabantay na sa labas. There's no way that we'd enter the ruins without being noticed," she gave me an expectant look.

Alam kong hinihintay niyang ilatag ko ang abilidad ko. Dahil sa sitwasyon namin ngayon, ang kakayahan ko ang higit na kailangan namin.

Werewolves like her are good in close combats. But Atteros like me are into distance. Mahihirapan siyang makipaglaban sa isang Attero sa sandaling gumawa na ito ng atake sa kanya. While Caleb's power may attract too much attention. Bigla akong napaisip ng kakahayang mayroon si Tavion. Caleb told me that Gazellians have special vampire gifts that being envied by different empires.

Hindi na ako magugulat kung may malakas din kakayahan si Tavion na hindi maaaring basta na lamang gamitin.

"Unless I do something about it?" dagdag ko.

"Who else? You and your ability will make our entrance possible. I don't think we can give the tasks to the Gazellian cousins, hindi biro ang kapangyarihang mayroon sila. We might attract more attention."