Mattheo Riddle ile Hayal Et

part 22

Mattheoyla birlikte derslere girdik ama çok uykum vardı en sonunda dayanamayıp kafamı önümdeki sıraya yaslayıp uyuyakaldım

Bir anda bembeyaz bir odanın içine düşmüştüm

Sonsuzluk gibiydi

Tam etrafıma bakinirken bir ses duydum

~Neyi bekliyorsun Victoria

~Yanıma gel

O sen adeta beni kendine çekiyordu

Sesin geldiği yöne doğru yürümeye çalıştım ama gidemiyordum

Hareket edemiyorum

~Hadi Victoria

Victoria-NESİN SEN

~Kim miyim

~Ah seni aptal kız

~Senin ölümüne sebep olacak kişi

Kafam karışmıştı

Hayır bu bir kabustu gerçek değildi

~Hayır sıradan bir kabus değil bu güzelim

~Hiç acımadın mı ona

Victoria-kime?

~Öldürdüğün kadına

~Yakında sende onun gibi öleceksin

~Sonun baban gibi olacak

Bu bir rüyaydı ve uyanmalıydım

Uyanmaya çalışıyordum ama olmuyordu

Victoria-MATTHEOO

Uyandığımda kendi yatağımda ve mattheonun kollarının arasindaydim

Mattheo-sakin ol sadece bir rüyaydı

Victoria-ben ne ara buraya geldim

Mattheo-ben getirdim

Mattheo-kabus mu gördün

Victoria-evet

Victoria-aptal birseydi

Mattheo gülmeye başladı ve boğazımı sıktı

Victoria-ne yapıyorsun

Mattheo-yalan söylemeye devam mı edeceksin

Victoria-bırak beni

Boğazımı daha çok sıktı

Victoria-MATTHEOO

bağırdığım an yine uyandım

Az önceki gibi Mattheonun kollarındaydım

Mattheo-sakin ol sadece bir rüyaydı

Victoria-hayır

Mattheo-kabus mu gördün

Victoria-HAYIR

Tekrar gülmeye başladı

Tam boğazımı sıkacakken yanımdaki bardağı alıp kafasında kırdım

Ve tekrar uyandım...

Yine Mattheonun kollarindaydim

Victoria-siktir git

Onu ittim ve ayağa kalktım, kapıyı açmaya çalıştım ama olmuyordu

Asamla açmaya çalıştım yine olmadı

Mattheo-sakin ol sadece bir rüyaydı

Ayağa kalktı ve bana doğru yürümeye başladı

Victoria-YAKLAŞMA

Mattheo-kabus mu gördün

Daha çok üzerime gelmeye başladı

Asami ona doğrulttum

Victoria-YAKLAŞMA DEDİM

Tekrar gülmeye başladı

Mattheo-unuttun mu kafanın içerisindeyiz

Mattheo-ben ölürsem sende ölürsün

~Uyan

Mattheo-uyan Victoria

Yapamıyordum

Burada sıkışıp kalmıştım...