Artık yorulmuştum.
Deli gibi muamele görmekten, şizofrenmişim gibi bana bakmalarındam çok yorulmuştum. Herşey 1 sene önce bi yaz akşamı annemle alışverişe gitmemizle başladı. Onu çok seviyordum. Bütün mallıklarıma katlanıp, herzaman bana destek olurdu meleğim. İşte o akşam arabayı ben kullanmak istediğimi söylemiştim. Annem önce itiraz etsede kabul etmişti. Araba kullanmayı seviyordum. Alışverişimiz bitince arabaya doğru ilerledik. Annemden anahtarı aldım ve şöför koltuğuna oturdum. Annemde yanıma oturmuştu. Arabayı çalıştırdım, çok heyecanlıydım. Araba kullanmak benim tutkumdu. Bu heyecan üzerine iyice gaza basma başladım, zavallı meleğim korkmuş gözlerle bana bakıp yavaşlamamı söylüyordu. Ama dinlemedim. Dinleyemedim. Annem iyice korkmuştu, korkudan elleri tir tir titriyordu. Bana ne olmuştu bilmiyorum ama işte o lanet an gelmişti. Birden karşımızda bir tır belirdi. Durmak istedim lanet olsun ki duramıyordum. Ağlamaya başladım. Ve tıra yaklaşıncaaa, bummm. Kaza yapmıştık.
