the scarecrow's kite,, kazuscara

し

-

Zayıf ellerin, ellerimde.
Yine de söylesene,
Kötü mü hissediyorsun gerçekten de?
Görüyorum, farkındayım.
Biliyorum,
Değil haddime.
Fakat seni gördükçe
Taş kalpler erir, güzelliğinde.
Verdiğin, hissettirdiğin sıcaklık,
Unutulabilir mi sence?

Sonuçta tanırım seni;
Kokundan, sesinden
Ve belki, sadece yanımdaki varlığından.
Bir ihtimal de...
Düşünmeye gerek var mı sence;
Tüm hayatımı adamışken sana,
Ölümümü sana bağlamışken,
Uçup gitmeni sadece izlerken?
Gözlerinde belirecek en ufak parıltı için dahi,
Dünyaları vereceğimi bilir misin ki?

Okuduğum kitap sayfalarındasın belki;
Orda sessizce beklerken,
Belki de sen yavaş yavaş gidiyorken,
Rüzgâr çevirir sayfalarımı.
Hani, kaybolmasın diye tutarım ya,
Kaldığım, görmekte olduğum
Ve devam edeceğim yeri..?
Bilirsin,
Bir şeyleri görmek bazen o kadar zor ki...
Kimi zaman gözler kapanır,
Şu anda yaptığın gibi.
Ben ise bekliyorum başında.

Korkuluk, neden yapılır?
Belki çiçekleri koruması için,
Belki de ekinleri.
Bu yüzden mi sevemiyorsun beni?
Kader mi,
Veya talihsizlik?
Peki, eğer birbirimiz için yaratılmamışsak
Söylesene bana,
O zaman neden gün boyu izliyorum seni?
Hissettiğim tüm güzel şeyler,
Neden acı çektiriyor yavaşça?

Biri sorsa, kabullenmek derdim,
Hayattaki en zor şey.
Rüzgâr yavaşlarken karşımda
Sadece oturmak kolay.
Hey, baksana;
Uçurtmayı izlemeli miyim öylece,
Eski parıltın bile yokken,
Sevincinle bakamazken bana?
Ah Scara!
N'olur gel, yardıma..?
Bu sabırlı korkuluk,
Yaklaşıyor her şeyin sonuna!

Ve korkuyor,
Aynı zamanda.

...Ayrıca elini tuttuğum an...

-